به گزارش خبرگزاری حوزه از مشهد، در سی‌ام خرداد سال ۱۳۷۳، که مصادف با عاشورای حسینی بود، هُجومی ناجوانمردانه، حرم مطهر امام رضا علیه‌السلام را به خاک و خون کشید.
در آن روز زائران در جوار ضریح پُر فروغ امام هشتم، طعم شیرین شهادت را چشیدند، گویی تاریخ، بار دیگر خود را تکرار می‌کرد و عاشورایی دیگر، در حرم عشق رقم می‌خورد.
منافقان کوردل، که از تابش نور اسلام در حرم امام رضا(ع) به ستوه آمده بودند، با انفجار بمبی در این مکان مقدس، قصدی جز ایجاد رعب و وحشت و خدشه‌دار کردن ارادت زائران به خاندان عصمت و طهارت نداشتند اما این ددمنشان، از عشق و ایمان شیعیان غافل بودند.
در آن روز، از کودک خردسال تا پیرمرد خادم الرضا(ع)، همگی همچون یاران امام حسین(ع) در کربلا، جان خود را در راه عشق به امام رضا(ع) فدا کردند.
صحن و سرای حرم، مملو از عطر شهادت شد و زائرانی که با پرپر شدن در کنار ضریح امام رئوف، به آسمانیان پیوستند.
گویی در آن روز، عاشورای حسینی بار دیگر زنده شده بود. مظلومیت زائران بی‌گناه، یادآور مظلومیت شهدای کربلا بود و شهادت در حرم امام رضا(ع)، اوج ارادت و دلدادگی شیعیان به خاندان معصومین را به نمایش گذاشت.
شهدای حرم، پرستوهای عاشق
شهدای عاشورای رضوی، پرستوهایی بودند که در مسیر عشق، بال گشودند و به سوی معشوق خود پر کشیدند. آنان با شهادت خود، ثابت کردند که در راه عشق به امام رضا(ع)، از هیچ فداکاری دریغ نمی‌کنند.
امام رضا(ع)، در حدیثی نورانی فرمودند: "اگر به زیارت من بیایید، من در سه مکان به دیدار شما می‌آیم." و این شهدای عاشق، در جوار ضریح امام هشتم، به این دیدار عاشقانه نائل آمدند.
مزار شهدا، چراغ‌های هدایت
امروز، پس از گذشت ۳۰ سال از آن واقعه غم‌انگیز، مزار شهدای عاشورای رضوی در صحن جمهوری حرم امام رضا(ع) همچون چراغی فروزان، زائران را به یاد حماسه عاشورایی آن روز رهنمون می‌کند.
یاد و خاطره این شهدای والامقام، همواره در قلب شیعیان و عاشقان امام رضا(ع) زنده خواهد ماند و مزار آن‌ها، مأمن و پناهگاهی برای دل‌های عاشقانی است که در آن روز غم‌بار، داغدار عزیزان خود شدند.
شهادت، افتخاری ابدی
شهادت در راه عشق، بالاترین افتخاری است که یک انسان می‌تواند به آن نائل آید. شهدای عاشورای رضوی با شهادت خود، به مقام والایی در نزد خداوند متعال دست یافتند و نام و یاد آن‌ها تا ابد در تاریخ شیعه جاودانه خواهد ماند.
مزار این شهدای والامقام، همواره زیارتگاه عاشقان و دلدادگان به امام رضا(ع) بوده و خواهد بود و یاد و خاطره‌ی حماسه‌ی عاشورای رضوی، تا ابد در تاریخ این مرز و بوم به عنوان نمادی از عشق و شهادت، جاودانه خواهد ماند.
در سالگرد این واقعه غم‌انگیز، با ادای احترام به مقام شامخ شهدای عاشورای رضوی، از خداوند منان تقاضا می‌کنیم که عاقبت ما را همچون شهدای کربلا و شهدای حرم امام رضا(ع)، شهادت در راه عشق به اهل بیت(ع) قرار دهد.
