به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از گرگان، سیده نفیسه حسینی واعظ در جمع بانوان ادارات و کنش‌گران اجتماعی انبارآلوم بمناسبت هفته عفاف و حجاب، به فاجعه خونین حمله به مسجد گوهرشاد اشاره کرد و با بیان توضیحاتی گفت: یکی از اوراق ننگین تاریخ در دوره رضاخان است که با ابزار زور و حمایت بیگانگان به قدرت رسید و طرح اسلام زدایی را به اجرا گذاشت.

وی خاطرنشان کرد: بشر با توجه به اهمیتی که برای سلامت خود قائل است برای سلامت جامعه هم ارزش می‌گذارد و بیماری جامعه را بیماری خود می‌داند هم‌چنان که تلاش می کند برای حفظ و تأمین سلامت خود از بسیاری از امور بپرهیزد و یا از واکسن های پیش گیری و داروهای گوناگون استفاده کند.

مدیر حوزه علمیه خواهران گلستان بیان کرد: برای سلامت جامعه هم باید نهایت سعی و کوشش خود را به کار گیرد و جامعه را از مبتلا شدن به بیماری‌های اخلاقی و روانی پرهیز دهد تا دیگر افراد جامعه به رشد، تعالی و سعادت برسند.

خانم حسینی واعظ افزود: بدحجابی از مسائلی است که سلامت فرد و جامعه را تهدید می کند؛ پوشش نامناسب پیامدها و آثار جبران ناپذیری در فرهنگ، اخلاق، اعتقاد، اقتصاد و امنیت جامعه دارد که گاه مسیری انحرافی و بازگشت‌ناپذیر پدید می‌آورد.

وی به آثار و پیامدهای فرهنگی-اجتماعی گسترش بدحجابی اشاره کرد و عنوان داشت: سلطه بیگانگان و تأمین منافع آنان از جمله آن آثار است، هر جامعه ای به دنبال مصون نگاه داشتن جامعه خود از فرهنگ های بیگانه است تا افراد از سلامت و ثبات لازم برخوردار باشند؛ چنین جامعه ای سریع تر می‌تواند به اهداف و آرمان های خود دست یابد.

مدیر حوزه علمیه خواهران گلستان اضافه کرد: استعمارگران در جامعه‌ای که مطابق با منافع، اهداف و خواسته های آنها پیش نرود، برای رسیدن به منافع خود و چپاول آن، به‌طور غیرمستقیم طرح هایی ریخته تا افراد را مشغول و سرگرم کنند و به اهداف شوم خود برسند؛ مانند ترویج بدحجابی و بی حجابی.

خانم حسینی واعظ، گسترش فساد و تباهی را از دیگر آثار گسترش بدحجابی دانست و توضیح داد: ارزش‌های جامعه از عوامل و عناصری هستند که اکثریت یک جامعه به اعتبار و اهمیت آنان ایمان دارند و به آنها ارج می‌گزارند.

وی افزود: در جامعه‌ای که حجاب، متانت، عفت و حیا ارزش تلقی می شود، زن پایه های این ارزش را از رفتار و کردار خود، به بینش و باور خویش سرایت می‌دهد و از طرفی نه تنها زنان دیگر بلکه مردان را نیز به ارزش های جامعه متوجه می سازد و جامعه را به سلامت و ارزش های واقعی سوق می دهد.

خانم حسینی واعظ ادامه داد: اگر زن، روش ها و منش های خود را تغییر داده و به خودنمایی بپردازد، ارزش‌هایی همچون حجاب و حیا و وقار را خدشه‌دار می‌کند و خود و اجتماع را به تباهی و فساد و بالاخره به ضدارزش‌ها می‌کشاند.

وی، افت تحصیلی و آموزشی و تضعیف اعتقادات دینی در جامعه را از دیگر آثار بدحجابی برشمرد و گفت: جامعه‌ای که در سطح بالایی از ایمان و باورهای دینی باشد، در برابر بسیاری از آسیب ها مصون می‌ماند و دشمنان نمی‌توانند در صفوف آن رخنه کنند.

استاد حوزه علمیه، تظاهر به بدحجابی را نشانه پای‌بند نبودن و بی‌مبالاتی فرد به احکام و اعتقادات اسلامی دانست زیرا زنان با بدحجابی، چشم‌های هوس آلود را متوجه خود می‌سازند و پایه‌های ایمانی مردم را سست می‌کنند و جامعه را به فساد می‌کشانند.

خانم حسینی واعظ بیان کرد: زن در بسیاری از جوامع در فعالیت های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و... شرکت می کند و سهم بسزایی در این زمینه ها دارد؛ بر این اساس، حضور زنان در جامعه امری انکارناپذیر است و روز به روز به این فعالیت ها اضافه می شود و زنان دوش به دوش مردان در تمامی زمینه ها به فعالیت می پردازند.

وی افزود: پوشش بر حضور زن در جامعه تأثیر ندارد زیرا اسلام همان گونه که به اختلاط مرد و زن نامحرم هشدار داده و آنان را از پیامدهای بد آن بازداشته است، به پوشش و حجاب او توجه خاصی داشته تا حضور او را در جامعه حفظ و سلامت نفسانی جامعه را تضمین کند.

استاد حوزه خاطرنشان کرد: جامعه‌ای که بخواهد ثبات امنیتی بیشتری داشته و از ناهنجاری ها به دور باشد، باید خود را از عواملی که باعث ناهنجاری می‌شود، دور نگه دارد.

خانم حسینی واعظ در تشریح تزلزل نهاد خانواده به عنوان یکی از آثار اجتماعی بدحجابی اذعان کرد: با دقت در اختلافات زوجین در محکمه‌های قضایی، متوجه می‌شویم که بسیاری از ناسازگاری ها به دلیل رعایت نکردن حجاب است.

وی گفت: اقبال به حجاب و عفاف در کشورهای دیگر بر اساس موج اسلام خواهی و حقیقتی که در مورد اسلام وجود دارد، زیاد است و از طرف دیگر پوچ‌گرایی، بی‌خانمانی، بی‌خانواده بودن و بسیاری مشکلات دیگر سبب اقبال مردم کشورهای دیگر به حجاب شده است.

مدیر حوزه علمیه خواهران گلستان با بیان این‌که آزادی در غرب فریبی بیش نیست و از سویی با عقاید و ادعای خود آن‌ها تناقض دارد، اظهار کرد: نمی‌توان ادعای آزادی کرد و در مقابل برخی از افراد را به دلیل نوع پوشش از حضور در اجتماع و استفاده از امکانات اجتماعی منع کرد.