حجتالاسلام امیررضا مهدوی از مبلغین شهرستان آمل در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در ساری، اظهار داشت: یکی از ویژگیهای معجزهآسای انقلاب اسلامی، توانایی تبدیل تهدیدها به فرصتهای تاریخی است. فتنه سال ۸۸، پیچیدهترین و خطرناکترین تهدید امنیتی علیه نظام از ابتدا بود، اما حماسه ۹ دی با خلق «انقلاب بصیرت»، آن توطئه را به فرصتی برای پالایش، واکسیناسیون و جهش انقلابی ملت ایران مبدل ساخت.
کارشناس امور دینی خاطرنشان کرد: فتنه ۸۸ یک اعتراض ساده انتخاباتی نبود، بلکه یک «کودتای نرم» مهندسیشده با هدف نهایی ضربه زدن به ستون خیمه انقلاب، یعنی ولایت فقیه، طراحی شده بود. سناریوی دشمن، ایجاد اردوکشی خیابانی به بهانه ادعای تقلب و وادار کردن رهبری به عقبنشینی در برابر فشارهای ساختگی بود تا در نهایت مشروعیت نظام را هدف قرار دهد. اما این نقشه بر دو محاسبه اشتباه استوار بود: نخست، دست کم گرفتن شجاعت و صلابت رهبری در دفاع از قانون و صیانت از آرای مردم، و دوم، دست کم گرفتن بصیرت عمیق ملت ایران در تشخیص حق از باطل.
وی افزود: حماسه ۹ دی حرکتی خودجوش و از پایین به بالا بود که دو پیام راهبردی به جهانیان مخابره کرد: اول، پیام «بصیرت جمعی» که در آن ملت مرز میان اعتراض قانونی و پروژه براندازی را به وضوح تشخیص داد، به ویژه زمانی که فتنهگران از مرزهای سیاسی فراتر رفته و به مقدسات توهین کردند. دوم، پیام «ولایتمداری فعال» که نشان داد پیوند ملت با ولایت، پیوندی آگاهانه، عقلانی و ناگسستنی است و در بحرانترین لحظات، معادلات دشمن را بر هم میزند.
حجتالاسلام مهدوی تأکید کرد: پس از شکست پروژه کودتای نرم با حضور عظیم و آگاهانه مردم در ۹ دی، دشمن برای انتقام از این بصیرت، به سلاح کثیف تحریمهای اقتصادی حداکثری روی آورد. تغییر ماهیت تحریمها پس از فتنه ۸۸ یک تصادف نبود، بلکه تنبیه جمعی ملتی بود که هوشمندانه نقشههای دشمن را خنثی کرده بود. تحریمها در حقیقت، هزینهای بود که ملت ایران برای بصیرت و ایستادگی خود پرداخت.
وی با اشاره به نتیجه راهبردی حماسه ۹ دی، گفت: این روز به عنوان الگویی ماندگار از کنش سیاسی بصیرتمحور، به ما میآموزد که در برابر پیچیدهترین جنگهای ترکیبی دشمن، سلاح نهایی ملت ایران «بصیرت»، «وحدت» و «ولایتمداری» است. ۹ دی زنده است، چرا که منطق آن همواره راهگشاست: تا زمانی که ملت با آگاهی و وحدت در مسیر ولایت حرکت کند، هیچ توطئهای به ثمر نخواهد نشست.
نظر شما