سرویس علمی فرهنگی خبرگزاری «حوزه»، متن حدیث را از کتاب الکافی منتشر می کند.

عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ مَنْ عَظُمَتْ نِعْمَةُ اللَّهِ عَلَيْهِ اشْتَدَّتْ مَئُونَةُ النَّاسِ عَلَيْهِ فَاسْتَدِيمُوا النِّعْمَةَ بِاحْتِمَالِ الْمَئُونَةِ وَ لَا تُعَرِّضُوهَا لِلزَّوَالِ فَقَلَّ مَنْ زَالَتْ عَنْهُ النِّعْمَةُ فَكَادَتْ أَنْ تَعُودَ إِلَيْهِ

امام صادق علیه السلام فرمودند: اگر نعمت خدا بر كسى فراوان و بى ‏حساب شود، مسئوليت او نسبت به حوائج مردم افزایش مى ‏يابد.

اگر مى ‏خواهيد كه سايه نعمت خدا بر شما مستدام بماند، بار حوائج مردم را بر دوش خود برداريد، و گر نه نعمت خدا را در معرض زوال و فنا قرار مى‏دهيد.

بسيار كم اتفاق مى‏افتد كه نعمت از دست كسى زائل شود و دوباره به او باز گردد.

الكافي، ج‏4، ص: 37