خبرگزاری«حوزه»، گاهی که دلت از روزگار می گیرد و در هیاهوی تمام ناشدنی دنیا، روح و روانت آزرده خاطر از روزمرگی ها به دنبال مجالی درخور برای بازیابی خویش است، رفتن به برخی مکان ها می تواند طلیعه ای برای جلای روح و صفای باطن باشد و چه جایی بهتر از مراقد مطهر امامزادگان و بقاع متبرکه که به لطف الهی در شهر و دیار ما کم هم نیستند و گل سرسبد آن ها نیز البته دُخت بی مثال موسی بن جعفر(ع) حضرت فاطمه معصومه(س) است که همگی مفتخر به زیست مؤمنانه در زیر سایه حریم ملکوتی اش هستیم.

رفتن به این گونه اماکن با آن حس و حال زیبای معنوی به سان اکسیری است که ما را دست کم برای لحظاتی از حصار تنگ عادت ها و افکار مغشوش و پریشان و اضطراب آمیز می رهاند و فرصت خلوتی دیگربار به ما می دهد که این روزها حکم کیمیا را پیدا کرده است.

یکی از این مکان ها که بی گمان زائران و مشتاقانش بارها و بارها چنین حس و حالی را از بودن در آن تجربه کرده اند، مرقد مطهر امامزاده موسی مبرقع(ع) فرزند بلافصل جوادالائمه(ع) و همچنین مراقد مطهر چهل اختران است.

از آن جا که تاریخ قم با تاریخ اسلام و به خصوص تشیع گره خورده و نیز به جهت عُلقه و شیفتگی خاص صدها ساله مردمان این دیار به خاندان اهل بیت(ع)، قمی ها همواره در طول تاریخ شهره بوده اند به محبت حضرات معصومین(ع) و این است که آن را آشیانه اهل بیت(ع) و محبان آن بزرگواران نام نهاده اند.

از این حیث کاملاً هم طبیعی است که یادمان ها و قطب های فرهنگی مهم این سامان متأثر از همین فضای مذهبی و دلدادگی باشد ، چنان که وجود افزون بر ۴۰۰ امامزاده در این شهر و حوالی آن مؤید همین مدعاست.

جدای از حرم کریمه اهل بیت(س) و نیز مسجد مقدس جمکران که شهرتی نه فقط ملی که جهانی دارد، حرم مطهر حضرت موسی مبرقع(ع) و چهل اختران ، جلوه ای درخشان  دارد که از دیرباز تاکنون نیز محور مهم فعالیت های فرهنگی با رویکرد و تمرکز بر فرهنگ دینی بوده است.

بسیاری از مورخان از جمله تاریخ نویسان و محدثان قمی معتقدند که حضرت موسی مبرقع(ع) از شهر کوفه به قم هجرت نموده و در همین شهر رحلت کرده و در محله ای که امروزه به محله چهل اختران نامیده می شود، به خاک سپرده شده است.

مرحوم محدث قمی(ره) صاحب کتاب شریف مفاتیح الجنان با استناد به تاریخ قم می‌نویسد: «موسی مبرقع جدّ سادات رضویه است و رشته اولادش تا به حال ـ بحمدالله ـ منقطع نگشته است و بسیاری از سادات، نسب ایشان به او منتهی می‌شود و او اول کسی است که از سادات رضویّه در سال ۲۵۶ هـ . ق به قم وارد شده است.»

در کنار این امامزاده واجب التعظیم، یکی از نوه‌هایش به نام احمدبن محمد اعرج(ع) به خاک سپرده شده که این مرقد مطهر نیز مأوا و مأمن دل سپردگانی است که لحظات نابی را در فضای آسمانی این چهل ستاره و امامزاده موسی مبرقع (ع) سپری می کنند.

آن گونه که در تاریخ این بارگاه ملکوتی آمده تاریخ بنای بقعه چهل اختران بازمی گردد به سال ۹۵۰ هجری قمری که البته در طول تاریخ چندین بار ، مرمت و بازسازی شده است.

آری ! اینجا کهکشانی از بهترین ستارگانی است که همگی در بندگی خدا سنگ تمام گذاشته اند و در آزمون دشوار ولایت مداری بالاترین نمره را از سازمان سنجش الهی دریافت کرده اند؛ در یک کلام خوب بوده اند و خوب زیسته اند و خوب از این دنیا به سرای دیگر عزیمت کرده اند.

 اینجا مرقد مطهر ۴۰ بانوی عفیقه و پاکدامن ، ۴۰ مرد پارسا و حق گو و نیز ۲۵ کودک از سلاله سادات رضوی و برقعی است که همگی در جوار مرقد بزرگ مردی آرمیده اند که این روزها سالگرد ارتحالش در شهر مقدس قم می باشد.

سید محمد مهدی موسوی