به گزارش خبرگزاری «حوزه» حضرت آیت الله سبحانی شامگاه چهارشنبه در بیست و سومین برنامه چشمه معرفت که از شبکه اول سیما پخش شد، در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه آیا پیروی از هر آئینی با دو شرط ایمان به خدا و عمل صالح مایه نجات است یا اینکه حتما باید از شریعت خاتم پیروی شود، اظهار داشتند: کسانی هستند که این مسئله را مغالطه کرده و در واقع دعوت به صلح کل می کنند و می گویند پیروی از هر آئینی نظیر آئین مسیح(ع)، موسی(ع) و پیامبر اکرم(ص) مایه نجات است.

ایشان با اشاره به آیه 62 سوره بقره «إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالنَّصَارَى وَالصَّابِئِينَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ»، ابراز داشتند: برخی افراد براساس این آیه می گویند پیروی از هر آئینی با دارا بودن ایمان به خدا و عمل صالح مایه نجات است؛ اگر ما موضع آیه را درک کنیم متوجه می شویم که چنین برداشتی از آیه مغالطه است.

معظم له با تاکید بر اینکه آیات قرآن با یکدیگر پیوسته هستند و باید موضع آیه را درک کرد، گفتند: باید توجه کرد آیه چه مطلبی را می خواهد برساند و چه اندیشه باطلی  را می خواهد مردود کند.

این مرجع تقلید افزودند: اصولا در زمان پیامبر(ص)، یهودیان مدعی بودند نجات برای اهل یهود است؛ مسیحیان نیز اعتقاد داشتند نجات برای این پیروان آئین می باشد و گروهی از یهودیان ادعا می کردند ما دوستان و فرزندان خداوند هستیم!

حضرت آیت الله سبحانی با اشاره به اینکه پیروان یهود و مسیحیت یک نوع نجات را برای خود قائل بودند، ابراز داشتند: قرآن مجید می فرماید نجات در گروی این اسامی نیست و هرگز کسی از بندگان خدا، احباب و فرزند ذات اقدس الهی نیست بلکه نجات برای کسی است که در پیشگاه خدا دارای ایمان و عمل صالح باشد.

ایشان با تاکید بر اینکه پیروان یهود و نصاری خیال می کردند همین که نام خود را در دیوان یهودیان و مسیحیان بنویسند اهل نجات هستند، اظهار داشتند: آیه 62 سوره بقره در مقام رد این اوهامی است که خیال می کردند اسم ها، افراد را نجات می دهد؛ قرآن تاکید می کند این الفاظ، اسامی و انتساب ها مایه نجات نیست و آنچه سبب نجات می شود ایمان و عمل صالح است.

معظم له افزودند: قرآن خطاب به چنین اندیشه های باطلی که می خواهند مسئله را به سوی اندیشه های قومیت گرایی سوق دهند، تاکید می کند «قومیت نجات بخش نبوده و آنچه سبب نجات است، ایمان و عمل صالح می باشد».

*عمل صالح کدام شریعت، مبنا است؟

این مرجع تقلید همچنین در پاسخ به این پرسش که عمل صالح را باید از کدام شریعت دریافت کرد به آیه 137 سوره بقره «فَإِنْ آمَنُوا بِمِثْلِ مَا آمَنْتُمْ بِهِ فَقَدِ اهْتَدَوْا» اشاره داشتند و گفتند: قرآن در این آیه می فرماید اگر واقعا همین جمعیت یهود و نصاری، ایمان آورند به آنچه که شما ایمان آوردید اهل نجات هستند و در صورتی که از شریعت اسلام بهره نگیرند، اهل ضلال خواهند بود.

حضرت آیت الله سبحانی افزودند: کسانی که مفسر هستند نمی توانند فقط به یک لفظ نگاه کرده و مغالطه کنند؛ اگر پیروی از هر آئینی سبب نجات شود پس دیگر شریعت پیامبراکرم(ص) به چه معناست؛ همچنین آیه 137 سوره بقره به چه معنا خواهد بود که تاکید شده حتما باید به اسلام هم ایمان آورند؟

ایشان بر لزوم درک معانی آیات قرآن تاکید کردند و گفتند: در اینجا مسئله وابستگی به مذهب نیست بلکه مسئله عمل صالح مطرح است؛ این چنین نیست که اگر وابسته به خاندان یک پیامبر باشیم و نام یکی از پیامبران روی ما باشد اهل نجات هستیم چرا که هیچ نامی حتی نام اسلام ما را نجات نمی دهد؛ آنچه نجات بخش است ایمان و عمل صالح می باشد.

این مرجع تقلید با تاکید بر اینکه شریعت پیامبراکرم(ص) کامل ترین دین است، ابراز داشتند: خداوند این شریعت را به عنوان پایان بخش شریعت های پیشین قرار داده است؛ البته شریعت های گذشته در عصر خود محترم هستند.

معظم له با اشاره به اینکه پیروان شریعت های پیشین از نظر زندگی می توانند زندگی مسالمت آمیز با مسلمانان داشته باشند، افزودند: آنها می توانند همانند مسلمانان باشند و مالیات بدهند اما علیه اسلام توطئه نکنند.

این مرجع تقلید تصریح کردند: زندگی مسالمت آمیز برای پیروان همه شریعت ها است اما نجات اخروی در گروی ایمان و عمل صالح است که این عمل باید مطابق قرآن مجید، سنت پیامبر اکرم(ص) و روایات اهلبیت(ع) باشد.  

این استاد درس خارج حوزه علمیه در پایان خاطرنشان کردند: در بعضی از مجالس، افراد مغالطه گری به نوعی از آیات استدلال می کنند که گمراه کننده است و باید در این صورت، به متخصصین علوم قرآنی مراجعه کرد تا زمینه گمراهی شکل نگیرد.

انتهای پیام/313/33