خبرنگار خبرگزاری «حوزه» که در مناطق زلزله زده غرب کشور حضور دارد، در توصیف زندگی زلزله زدگان در چادر با وجود سرمای شدید منطقه می گوید:

عصر بود و هوا رو به تاریکی....

باد و هوای نسبتا شدید و سرمای زیر صفر درجه!

با خود گفتم اندکی در کانکس مخصوص خادمین استراحت کنم و پس از آن راهی قصرشیرین شوم.

تجهیزات به اندازه کافی در کانکس وجود داشت. از پتو و بخاری گرفته تا تشک و میزان زیادی خوراکی....

همین که وارد کاکنس شدم، از شدت خستگی به خواب رفتم.

دو ساعت بعد با سوز سرما و درد کمر از خواب پریدم.

شب وقتی این اتفاق در ذهنم مرور می شد، یاد حرف های صبح یک پیرزن افتادم!

با عجز و خواهش فقط یک درخواست داشت «نوه 6 ماهه ام مریض شده، برای رضای خدا به ما یک کانکس بدهید»...

رفقا....

زندگی تو کانکس واسه ما شهری ها، وحشتناکه

و طبق آمار از هر ۱۰۰ چادر، تنها ۵ کانکس وجود داره.

تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل...