پنجشنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳ |۱۷ رمضان ۱۴۴۵ | Mar 28, 2024
خادمین

حوزه/ خدام جامانده از قافله نینوایی اربعین هر کسی را تشنه آب فرات و مشتاق زیارت اربعین توصیف کرده و بیان می کنند ترس همه این است که بی برات کربلای امام حسین علیه السلام دنیا را وداع بگویند.

به گزارش خبرگزاری حوزه، این روزها اگر خوب گوش کنی، می توانی صدای سایش کفش ها را بر جاده ها احساس کنی، این روزها اگر خوب نگاه کنی می توانی لبیگ گویان حسینی را در یک مسیر در سمت حرم ببینی، این روزها همه موکب به موکب فقط ذکر می گویند و ستون ها را می شمارند تا به آخرین عمود و قرار عاشقی برسند.

امروز عراق تنها مختص عراقی ها نیست بلکه عراق کشوری است در گوشه قلب ها، قلبی که کهکشانی از جنس حسین را در سینه دارد؛ این روزها دل آرام همه عالم و کانون محبت تمام عالم حسین علیه السلام است.

آنها که پای پیاده راهی شدند و برات کربلا از امام مظلومشان گرفته اند سرتاسر عشق اند و شور؛ اما آنهایی که از قافله مشتاقان جان مانده اند کوه صبرند و اشک و با اشک های چشم خویش ضریح یار را طواف می دهند.

راستی چه سِری است؛ چرا عده ای رفتند، عده ای ماندند

عده ای که مانده اند چه می کنند؟

اربعین سفرعشق است؛ به تعبیری آغاز محرم، آغاز عاشورا، آغازی که باید یک سال رزق معنوی عاشوراییان را تأمین کند، ماندن دلیل تقصیر نیست؛ بلکه گاهی در ماندن ها، سری نهفته است که ما آن را از بانوان خادم آستان بانوی کرامت که از قافله نینوا جامانده اند جویا شدیم.

خانم قاسمی، کارشناس معارفی حرم مطهر درحالی‌که با اشک، غبار از چشمانش در فراق جا ماندن از قافله نینوا برمی‌دارد با صدایی لرزان در گلو می‌گوید« امسال عزم خود را جزم کرده بودم که همپای قافله نینوا شوم؛ چراکه قافله اربعین را قافله‌ای می‌دانم که همپای ظهور است و به‌یقین امامم، امام زمانم حتماً مسافر این قافله است؛ اما شرایط اضطراری عروسم که از سادات است موجب شد از حلاوت این سفر عشق چشم بپوشم و با خدمت به اولاد پیغمبر و حضور در آستان مقدس بانوی کرامت خادم زائران و محبان امام حسین علیه‌السلام شوم؛ هرچند که می‌دانم ثواب این خدمت نیز کمتر از پیاده پیمودن مسیر کربلای حسینی نیست.

زهرا خدایی از دیگر خادمان آستان بانوی کرامت، حرم حضرت معصومه سلام‌الله علیها را آستان تمامی اهل‌بیت علیه‌السلام توصیف می‌کند و می‌گوید اگر دستم به گلدسته‌های ضریح حسینی نمی‌رسد، اما در قم و در حرم بانوی کرامت می‌توانم زائر و خادم امام حسین علیه‌السلام باشم؛ زیرا مسیر حرم حسینی از آستان بانوی کرامت می گذرد.

او می‌گوید امسال به‌واسطه کربلا رفتن دیگر خادمان به آروزی همیشگی خود برای خدمت 5 روزه در آستان بانوی کرامت رسیده و می‌توانم اربعین در کنار ضریح بانوی کرامت قلب خود را به ضریح شش گوشه امام حسین علیه‌السلام گره بزنم

این بانوی خادم تصریح می‌کند: اهل‌بیت علیه‌السلام نوری واحد هستند و خدمت به این خانواده خدمت به خداوند است و چه خدمتی بالاتر از اینکه انسان خادم بیت‌الله اعظم باشد. طاهره سادات حسینی سیرویی می‌گوید خدمت به پدر بیمارش موجب شده که نتواند همپای قافله اربعین شود.

این خادم افتخاری آستان بانوی کرامت بیان می‌کند احترام به والدین بعد از عمل به دستورات دین مهم‌ترین توصیه امام حسین علیه‌السلام و اهل‌بیت علیه‌السلام است و خدمت به پدر و مادر ثوابی بالاتر از حج دارد؛ بنابراین من با خدمت به پدر بیمارم و خدمت در آستان بانوی کرامت، کاروان موکب عمود 1080 را یاری می‌کنم؛ چراکه کاروان عمود 1080 جز برای نشر معارف فاطمی که یکی از عناصر آن خدمت به پدر و مادر است، راهی کربلا نشده است.

مریم عمو میرزایی از دیگر خادمان بانوی کرامت می‌گوید که زیارت امام حسین علیه‌السلام شور اشتیاق عجیبی دارد.

این بانوی خادم تصریح می‌کند، هرکس آرزو دارد که پیشوند «کربلایی» در کنار اسمش قرار بگیرد و ترس همه این است که بی زیارت و بی‌نام امام حسین علیه‌السلام دنیا را وداع گویند.

او می‌گوید که همه تشنه آب فرات هستند ولی گاهی باید گذشت کرد تا زیارت بارگاه حسینی نصیب دیگری شود.

این بانوی خادم بیان می دارد که اشتیاق همسرش به پیاده‌روی اربعین موجب شد تا او لذت نگه‌داری از فرزندانش را بر عهده گیرد تا همسرش همپای قافله شود و او را در ثواب این همپایی شریک سازد.

میرزایی یادآور می‌شود؛رضایت همسر مهم‌ترین شاخصه یک زن مؤمن است و او می‌گوید که خوشحال است که توانسته رضایت همسرش را به‌دست آورد و می‌داند که رضایت خداوند و امام حسین علیه‌السلام از او نیز در همین زیارت ریشه دارد.

انتهای پیام// ۱۵/ ۳۱۳

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha