به گزارش خبرگزاری حوزه، استاد محسن قرائتی در تفسیر نور به ارائه «نکات ناب» و «پیام های زیبای آیات قرآن کریم» پرداخته که حوزه نیوز در این نوشتار، آیه ۱۶۹ سوره مبارکه آل عمران را در قالب مجموعه «قطره ای از دریا» ارائه می نماید.
- آیه
وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلُوا فی سَبیلِ اللَّهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْیاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ
- ترجمه
و هرگز گمان مبر آنها که در راه خدا کشته شده اند، مردگانند؛ بلکه آنها زندگانی هستند که نزد پروردگارشان روزی داده می شوند.
- نکته ها
ما بر مبنای قرآن که شهیدان را زنده می داند، به شهدای راه اسلام و خصوصاً شهدای کربلا سلام کرده، با آنان حرف می زنیم و توسل می جوییم.
ابوسفیان در پایان جنگ اُحد با صدای بلند فریاد می زد: این هفتاد کشته مسلمانان در احد، به عوض هفتاد کشته ما در جنگ بدر. ولی رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمود: کشته های ما در بهشت جای دارند، ولی کشتگان شما در دوزخند. [۱۷۸]
نکاتی پیرامون شهید و شهادت
۱- در روایات آمده است که شهید، هفت ویژگی اعطایی از جانب خداوند دارد: اوّلین قطره ی خونش، موجب آمرزش گناهانش می گردد. سر در دامن حورالعین می نهد. به لباس های بهشتی آراسته می گردد. معطّر به خوش بوترین عطرها می شود. جایگاه خود را در بهشت مشاهده می کند. اجازه ی سیر و گردش در تمام بهشت به او داده می شود. پرده ها کنار رفته و به وجه خدا نظاره می کند. [۱۷۹]
۲- پیامبر صلی الله علیه وآله از شخصی شنید که در دعا می گوید: «اسئلک خیر ما تسئل» خدایا! بهترین چیزی که از تو درخواست می شود به من عطا کن، فرمود: اگر این دعا مستجاب شود، در راه خدا شهید می شود. [۱۸۰]
۳- در روایت آمده است: بالاتر از هر نیکی، نیکوتری هست، مگر شهادت که هرگاه شخصی شهید شود، بالاتر از آن خیری متصوّر نیست. [۱۸۱]
۴- در روز قیامت، شهید مقام شفاعت دارد. [۱۸۲]
۵ - از امام صادق علیه السلام روایت شده است که فرمود: در قیامت لغزش های شهید به خودش نیز نشان داده نمی شود. [۱۸۳]
۶- شهدای صف اوّلِ حمله و خط شکن، مقامشان برتر است. [۱۸۴]
۷- مجاهدان از درب مخصوص وارد بهشت می شوند [۱۸۵] و قبل از همه به بهشت می روند [۱۸۶] و در بهشت جایگاه مخصوصی دارند. [۱۸۷]
۸ - تنها شهید است که آرزو می کند به دنیا بیاید و دوباره شهید شود. [۱۸۸]
۹- بهترین و برترین مرگ ها، شهادت است. [۱۸۹]
۱۰- هیچ قطره ای محبوب تر از قطره ی خونی که در راه خدا ریخته شود، در نزد خداوند نیست. [۱۹۰]
۱۱- در قیامت، شهید سلاح به دست، با لباس رزم و بوی خوش به صحنه می آید و فرشتگان به او درود می فرستند. [۱۹۱]
۱۲- امامان ما شهید شدند. بسیاری از انبیا و رهروان و پیروان آنان نیز شهید شدند. «وکایّن من نبیّ قاتل معه ربّیّون کثیرا» [۱۹۲]، «یقتلون النبیین بغیر حق» [۱۹۳]
۱۳- حضرت علی علیه السلام با داشتن ده ها فضیلت اختصاصی، تنها وقتی که در آستانه ی شهادت قرار گرفت فرمود: «فزت و ربّ الکعبة» او اوّل کسی بود که ایمان آورد، جای پیامبر صلی الله علیه وآله خوابید، برادر پیامبر شد، تنها خانه ی او به مسجد پیامبر درب داشت، پدر امامان و همسر زهراعلیها السلام بود. بت شکن بود، ضربت روز خندق او، از عبادت ثقلین افضل شد. امّا در هیچ یک از موارد مذکور نفرمود: «فُزت»
۱۴- علی علیه السلام می فرمود: قسم به خدایی که جان فرزند ابوطالب در دست اوست، تحمّل هزار ضربه شمشیر در راه خدا، آسان تر از مرگ در رختخواب است. [۱۹۴]
۱۵- علی علیه السلام در جنگ احد ناراحت بود که چرا به شهادت نرسیده است تا اینکه مژده شهادت در آینده را از پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله دریافت نمود.
۱۶- شهید مطهری در کتاب حماسه حسینی می نویسد: سخاوتمند، هنرمند و عالم، مال، هنر و علم خود را که بخشی از وجود اوست جاودانه می کند، امّا شهید، خودش را جاودانه می کند. [۱۹۵]
۱۷- در عالم حیوانات نیز گوسفندِ مرده بی ارزش است، گوسفندی که به سوی قبله و با نام خدا ذبح شود، ارزش دارد.
۱۸- همان گونه که کور، مفهوم بینایی را درک نمی کند، زندگان دنیا حیات شهدا را درک نمی کنند.
۱۹- وقتی انفاق مال در راه خدا، قابلیّت رشد تا هفتصد برابر و بیشتر را دارد، دادن خون و جان، در راه خدا چگونه است؟
- پیام ها
۱- شهادت، پایان زندگی نیست، آغاز حیات است. بسیاری از زندگان مرده اند، ولی کشتگان راه خدا زنده اند. «بل أحیاءٌ»
۲- شهادت، باختن و از دست دادن نیست؛ بلکه یافتن و به دست آوردن است. «بل أحیاء ... یرزقون»
۳- کشته شدن، آنگاه ارزشمند است که در راه خدا باشد. «قتلوا فی سبیل اللَّه»
۴- تصوّر هلاکت و یا خسارت برای شهید، تفکّری انحرافی است که باید اصلاح شود. «لا تحسبنّ»
پی نوشت ها:
۱۷۸) تفسیر مجمع البیان.
۱۷۹) وسائل، ج ۱۱، ص ۱۰.
۱۸۰) مستدرک، ج ۲، ص ۲۴۳.
۱۸۱) بحار، ج ۷۴، ص ۶۱.
۱۸۲) بحار، ج ۲، ص ۱۵.
۱۸۳) وسائل، ج ۱۱، ص ۹.
۱۸۴) میزان الحکمة.
۱۸۵) بحار، ج ۹۷، ص ۸.
۱۸۶) بحار، ج ۹۷، ص ۱۱.
۱۸۷) تفسیر نورالثقلین، ج ۲، ص ۲۴۱.
۱۸۸) کنزالعمّال، ج ۴، ص ۲۹۰.
۱۸۹) بحار، ج ۱۰۰، ص ۸.
۱۹۰) وسائل، ج ۱۱، ص ۶.
۱۹۱) بحار، ج ۹۷، ص ۱۳.
۱۹۲) آل عمران، ۱۴۶.
۱۹۳) بقره، ۶۱.
۱۹۴) نهج البلاغه.
۱۹۵) حماسه حسینی، ج ۳، ص ۴۰.
