به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه»، از آذربایجان غربی، فاطمه ابراهیمی، روز پنجشنبه در مراسمی که به صورت مجازی در مدرسه علمیه الزهرا (س) خوی برگزار شد، اظهار داشت: باید با کودکان به روش های گوناگون مثل زبان قصه،  شعر، مَثل و ..... صحبت کرد، اما بهترین و گویاترین روشی که همه کودکان با بهره های هوشی متفاوت می توانند آن را درک کنند، زبان بازی است. بازی، جوهر زندگی و پنجره ای به دنیای کودک است و در آن کودکان استقلال دارند، نظر می دهند و مشکلات خویش را حل می کنند.

وی ادامه داد: بازی، موثرترین و پرمعناترین راه یاد گیری کودکان است. هنگام بازی، کودک فکر می کند، برنامه ریزی می کند، راه های تازه ای می یابد، تجربه می کند، پرورش فکری، عاطفی، جسمی و اجتماعی می یابد و بازی وسیله‌ای برای بیان احساسات و کشف روابط و ارضای آن است.

استاد حوزه علمیه خواهران آذربایجان غربی افزود: کودک از طریق بازی و همانند سازی و تقلید از رفتارهای بزرگسالان، نه تنها رفتارهای اجتماعی را تمرین می ‌کند، بلکه بازی فرصتی برای اصلاح و گسترش شیوه‌ های رفتاری کودکان ، به خصوص رفتار اجتماعی آنان است. از این طریق کودک شهامت داخل شدن در اجتماع را کسب می‌کند و فرا می‌گیرد که چگونه می‌توان در اجتماع زیست و مسئولیت پذیرفت. همچنین روشهای مختلف مبارزه با مشکلات و پیدا کردن راه حل همان مشکلات را می‌آموزد.

وی با بیان این که کودکان همه رفتارهای والدین را می بییند و از آن تقلید می کنند، گفت: کودکان حضور و غیاب والدین خود را می بیینند و حس می کنند و بازی وسیله‌ ای برای بیان احساسات و کشف روابط و ارضای آن است. کودکان معمولا میان دو تا سه سالگی بازی با دیگران را آغاز می‌کنند، اما اگر استعداد ذاتی و علاقه اجتماعی آنان رشد نیافته باشد، با دیگران سازگار نخواهند شد و علاقه‌ای به حفظ روابط اجتماعی و شرکت در بازی کودکان نخواهند داشت.

ابراهیمی در پایان اظهار کرد: برای یک کودک وابسته به پدر و مادر هیچ چیز لذت بخش ‏تر از پنهان و پنهان شدن از والدین نیست و او با اجرای این بازی هر وقت بخواهد از چشم مادر ناپدید می‏ شود و وقتی پنهان می‏ شود و شما نشان می‏ دهید که او را نمی‏ بینید و دارید دنبالش می‏ گردید، این حس را پیدا می‏ کند که دوستش دارید و از نبودنش ناراحت هستید. در ابتدا کودکتان خود را پشت دستانش پنهان می ‏کند چون خودش کسی را نمی‏بیند و گمان می‏کند دیگران هم او رانمی‏ بینند این وضعیت در ۴- ۵ سالگی تغییر می ‏کند و مغز او دست به ساختن سناریوهای پیچیده‏ تری می‏زند.

انتهای پیام