به گزارش خبرگزاری حوزه از سمنان، کرسی علمی ترویجی «بررسی فقهی نجاست سگ و نگهداری آن در منزل» در مجتمع حوزوی الزهرا(س) سمنان برگزار شد.

در این کرسی، خانم شکری، دبیر علمی جلسه مباحث مقدماتی، پیرامون موضوع کرسی بیان کرد، گفت: با توجه به اینکه نگهداری سگ در منزل و سگ گردانی از مسائلی است که افراد اجتماع با آن مواجهه اند، این نیاز احساس شد که نشستی در این زمینه برگزار شود.

همچنین سرکار خانم شجاعیان، به عنوان ناقد کرسی، سوالات خود را پیرامون این موضوع مطرح کرد که: آیا در قرآن به نجاست سگ تصریح شده است؟

حجت الاسلام والمسلمین رستمیان، در مقام استاد، اینگونه پاسخ داد: قرآن کریم در سه مورد از سگ سخن گفته است.

در سوره کهف در مورد سگ اصحاب کهف چنین می فرماید: سگشان بر آستانه ی غار دو دست‏خود را دراز کرده بود.» «... وَکَلْبُهُم بَاسِطٌ ذِرَاعَیْهِ بِالْوَصِیدِ ...». در این آیه هیچ گونه اشاره ای به طهارت و نجاست سگ نشده است، نهایت استفاده ای که از این آیه می شود، این است که اصحاب کهف سگ نگهبانی را همراه داشتند.

سگ در دهانه غار، یعنی محلی غیر از محلّ استراحت اصحاب کهف آرمیده بود(بِالْوَصِیدِ). تنها نکته قابل توجه در اینجا، مساله همراه داشتن سگ است که که نگهداری سگ نگهبان اشکالی ندارد.

حجت الاسلام والمسلمین رستمیان در ادامه اشاره کرد: آیا حرام بودن گوشت سگ در قرآن ذکر شده است؟ آیا کسی در حرام بودن گوشت سگ شک دارد؟ اولاً: قرآن کریم در احکام فقهی معمولا به کلیات بسنده کرده است. به عبارتی دیگر قرآن همچون قانون اساسی است که فروع قوانین مدنی، حقوقی، جزائی و ... را در آن نمی توان یافت. ثانیاً: تبیین و تفسیر آن را به پیامبر اکرم(ص) و به دنبال آن، امامان معصوم سپرده است.

استاد ارائه دهنده کرسی افزود: برای به دست آوردن حکم شرعی، قرآن یکی از منابع استنباط احکام الهی می باشد، علاوه بر کتاب آسمانی ما، روایات معصومین(ع) یکی دیگر از منابع است که اگر حکمی در قرآن ذکر نشده بود باید به این روایات رجوع شود.

دربارۀ نجس بودن سگ و خوک روایاتی که از امامان(ع) به دست ما رسیده، دو گونه است. روایاتی که در آنها واژۀ نجس به صراحت آمده، و روایاتی که در آنها کلمۀ نجس به صراحت بیان نشده، بلکه از باب ملازمه، نجاست سگ و خوک فهمیده می‌شود.

در این‌گونه روایات به تناسب پرسش‌هایی که از امام(ع) دربارۀ آب نیم‌خوردۀ سگ و یا برخورد خوک به لباس انسان شده، و جواب‌هایی که ائمه(ع) داده‌اند، نجاست سگ و خوک استفاده می‌شود؛ یعنی از امام(علیه السّلام) سؤال شد، آیا با لباسی که خوک به آن برخورد کرد می‌شود نماز خواند، امام (علیه السّلام) فرمود: نه. از این جواب می‌فهمیم که خوک نجس است.

وی گفت: جواز نگه داری سگ را به دو قسم تقسیم کردند؛ یا منفعت عقلایی دارد، مانند شکار، نگهبانی، شناخت جرم و پیوند اعضا یا منفعت عقلایی ندارد. و با توجه به اینکه سگ نجس العین است و زنده و مرده آن نجس است؛ لذا در انجام هر کاری که نیاز به طهارت دارد، نباید فرد سگ را به همراه داشته باشد.

انتهای پیام./