سرویس علمی فرهنگی خبرگزاری «حوزه» متن حدیث را از کتاب أمالی صدوق منتشر می‌کند.

قَالَ النَّبِيُّ صلی الله علیه وآله لَمَّا عُرِجَ بِي إِلَى السَّمَاءِ أَخَذَ بِيَدِي جَبْرَئِيلُ فَأَدْخَلَنِي الْجَنَّةَ فَنَاوَلَنِي مِنْ رُطَبِهَا فَأَكَلْتُهُ فَتَحَوَّلَ ذَلِكَ نُطْفَةً فِي صُلْبِي فَلَمَّا هَبَطْتُ إِلَى الْأَرْضِ وَاقَعْتُ خَدِيجَةَ فَحَمَلَتْ بِفَاطِمَةَ فَفَاطِمَةُ حَوْرَاءُ إِنْسِيَّةٌ فَكُلَّمَا اشْتَقْتُ إِلَى رَائِحَةِ الْجَنَّةِ شَمِمْتُ رَائِحَةَ ابْنَتِي فَاطِمَۀ.

رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمود: هنگامى كه به آسمان عروج كردم، جبرئيل دستم را گرفته وارد بهشت نمود و خرمايى بهشتى به من داد؛ پس خرما را خوردم و در اثر آن نطفه‏اى در صُلب من پديدار شد؛ هنگامى كه به زمين بازگشتم با خديجه همبستر شدم و خديجه به فاطمه حامله گرديد. پس فاطمه حوريّه‏اى به شكل انسان است و من هرگاه مشتاق بوى بهشت مى‏شوم، بوى دخترم فاطمه را استشمام مى‏كنم.

أمالي الصدوق، ص: 461