به گزارش خبرگزاری «حوزه»از مشهد، اسلام آیین آزاداندیشی و ارزیابی آرا و نظریه هاست و به صراحت به بررسی افکار و واکاوی در اندیشه ها دستور داده است. قرآن کریم بارها و بارها و به روشنی بر گفت­ وگو و مناظره های علمی تاکید کرده و شرایط و آیین های ویژه ای را برای این مناظره ها قرار داده و انسان را به بهترین شیوه در این گفت وگوها فراخوانده است.

یکی از موضوعاتی که در کلام و سیره معصومین(ع) به ویژه امام رضا(ع)، به دلیل شرایط فرهنگی، سیاسی و اجتماعی زمانه امامت آن حضرت مورد توجه و عنایت بوده، موضوع مناظرات و گفت­وگوهای علمی با علما و روسای ادیان و مذاهب است. این گفت­وگوها بیان کننده اصول و آداب مناظره و همچنین مبین عنایات امامان به اصل بحث و مناظره با مخالفان فکری است که نشان دهنده آزادی فکر و اندیشه از دیدگاه اسلام  است.

در مناظرات امام هشتم(ع) شاهدیم که آن حضرت با اینکه به لحاظ معنوی و علمی برترین شخصیت زمان خودشان بودند و از نظر سیاسی نیز در جایگاه و قدرت سیاسی ولایتعهدی خلیفه مسلمین قرار داشته اند، در عین حال آن چنان از سوی ایشان سعه صدر، انصاف، مدارا و شیوه منطقی و عقلانی در جلسات گفت­وگو رعایت می شده که مخالفان در کمال آزادی آراء خود را مطرح می کردند و حتی گاهی از مرز انصاف پا را فراتر می گذاشتند.

حجت الاسلام و المسلمین محمد حکیمی، مولف کتاب«امام رضا(ع) و روش در گفت­وگوهای علمی» با مطالعه و پژوهش این موضوع، به استخراج شرایط و ویژگ­هایی از مناظرات معصومین(ع) به ویژه امام هشتم(ع) پرداخته و آن­ها را با قلمی شیوا و روان به رشته تحریر درآورده است.

  کتاب «امام رضا(ع) و روش در گفت­وگوهای علمی»، در 8 فصل  با موضوعات «آزاد اندیشی و بررسی اندیشه ها»، «دوری از استبدادگرایی»، «دشواری تاثیرگذاری بر افکار»، «فراخوانی قرآنی»، «تعبیرهای دیگری درباره جدال به احسن»، «شرایط و آیین گفت­ وگوهای علمی»، «مناظره ­های پیامبر(ص) و امامان(ع)» و «آیین مناظره ها و گفت­ وگوهای علمی» تهیه و تنظیم شده است.