جبار آذین، منتقد و کارشناس سینما در گفت‌وگو با خبرگزاری «حوزه»ارزیابی خود را از سریال «هشت‌و‌نیم دقیقه» گفت: این سریال توانست مخاطبان خود را پیدا کند. این کار ملودرامی اجتماعی است که موضوعات در آن به شکلی کلیشه‌ای مطرح شده، همین مسأله نیز سبب شده سریال در قسمت‌های ابتدایی نتواند با مخاطب ارتباط برقرار کند و تنها به مدد پخش هر شب، تا حدودی در جذب تماشاگر موفق بود.

وی افزود: وقتی درباره کلیشه در این سریال سخن می‌گویم، چند نکته را شاخصه این امر می‌دانم که به دو نمونه آن اشاره می‌کنم، ابتدا این حربه که کارخانه‌ای وجود دارد و وراث برای تصاحب آن با هم می‌جنگند، اتفاقی که در سریال های متعددی شاهدش بوده‌ایم. مطلب بعد به شخصیت‌پردازی‌های این سریال بر می‌گردد که کاملاً برای تماشاگر قابل پیش‌بینی است. این اتفاق نیز از آنجا نشأت می‌گیرد که به جای شخصیت پردازی، نقش‌ها شکلی تیپ گونه دارد.

این کارشناس رسانه ادامه داد: جدا از ضعفی که برای شخصیت پردازی و نگاه کلیشه سریال عنوان کردم، باید به نکته‌ای مثبت هم اشاره کنم. در سریال نوعی آگاه سازی وجود دارد تا به مردم فهمانده شود، یک اشتباه یا امضا تا چه حد می‌تواند، عواقب ناپسندی در پی داشته باشد، البته کارگردان برای اینکه پیام رسانیش شکلی خسته کننده به خود نگیرد، برخی روابط فرعی در سریال مطرح می‌کند که من از آن به عنوان شاخصه‌های تکراری نام می‌برم. برای مثال هم می‌توانم به موضوعات عاشقانه یا اجتماعی سریال اشاره کنم.

آذین درباره بازی‌های سریال گفت: اکثر نقش‌های اصلی توانسته‌اند بازی خوبی از خود اراده دهند، اما نقش‌های فرعی و اندک بازیگران اصلی در پردازش نقش خود ناموفق بوده‌اند، چون آنچه از آنها خواسته شده به دلیل ضعف تکنیکی کارشان خوب از کار در نیامده ؛ این گفته همان توضیح ابتدایی را تایید می‌کند که سریال توانسته در میانه پخش با تماشاگر ارتباط برقرار کند. این اتفاق نیز تنها از آنجا نشئت می‌گیرد که شکل پخش مجموعه (پخش هرشب سریال از سیما) باعث شده بود، مردم سریال را دیده و با آن ارتباط برقرار کنند.

*کم فروغی بحث ارث در سریال «هشت و نیم دقیقه»

وی درباره شاخصه‌های دینی این سریال توضیح داد: این مجموعه به موضوعی اشاره دارد که در قرآن و روایات اسلامی مورد توجه ویژه قرار گرفته است. برای همین فکر می‌کنم، بهتر بود برای نگاه به قانون ارث، شاخصه‌های اسلامی با اتکا به نظر کارشناسان، شکلی آگاهانه‌تر داشت. لذا باید در چنین موضوعاتی، نویسنده یا کارگردان تنها به داشته‌های علمی یا مطالعات خود اکتفا نکند، بلکه از نگاه کارشناسان و مراکز دینی هم بهره برند.

وی در پاسخ به این سوال که چه اشکالی دارد، فیلمساز به موضوعاتی چون قانون ارث به صورت شخصی نگاه کند؟ توضیح داد: شاید این گفته درباره بسیاری از موضوعات اجتماعی بدون ایراد باشد، اما مضامینی که در دین مبین درباره آنها نظر داده شده، باید با نظر علمای دینی مد نظر قرار گیرد، چون کمی سطحی‌نگری در این زمینه سبب به وجود آمدن تحریف ‌می‌شود؛ اتفاقی که می‌تواند سبب گمراه کردن ذهن تماشاگران شود.

*کم کاری در ساخت سریال و فیلم های انقلابی

آذین با بیان اینکه چرا همه تولیدات تلویزیون در کارهای ملودرام خلاصه شده؟ گفت: همانند سینما موضوعات تلویزیون تنها به کارهای اجتماعی خلاصه شده‌اند، درصورتی که می‌توان سوژه‌های متعددی را رویدادهای انقلابی مطرح کرد که تا به حال شنیده نشده باشند، اما متاسفانه در این حوزه کم کار هستیم، در عوض برخی از موضوعات داخلی را در فیلم‌ها یا در سریال‌های آمریکایی می‌بینیم! برای همین بر تعداد مخاطبان این سریال در داخل کشور افزوده شده، حتی مسئولان فرهنگی نیز تسلیم این امر شده‌اند و با دوبله سریال‌های پر مخاطب دنیا تنها درآمد مادی حاصله از عرضه این مجموعه‌ها را مد نظر دارند، غافل از این‌که این کار به نوعی، تشویق مخاطبان به تماشای سریال‌های خارجی را در پی دارد.‌

*«هشت و نیم دقیقه» نمی توانست با شبکه های ماهواره ای مقابله کند

این کارشناس سینما در پایان تصریح کرد: همه به خوبی از هجمه فرهنگی شبکه‌های ماهواره ای فارسی زبان ماهواره آشنا هستند، برای همین تولیداتی نظیر «هشت‌و‌نیم دقیقه» نمی‌تواند راه مقابله با آنها باشد، چون مخاطب تنها برای وقت گذرانی این آثار را نگاه می‌کنند، درصورتی که سریال های تلویزیونی باید جدا از سرگرمی، تاثیرگذاری نیز داشته باشد، یعنی نمود آن را در جامعه شاهد باشیم، اما انصافا کدامیک از سریال‌های امروز تلویزیون توانسته‌اند ما به ازای بیرونی داشته باشند؟ مطلب پایانی من به مسئولان سیما مربوط می‌شود، نبود بودجه و سرمایه نباید سبب شود با تعجیل در ساخت، کیفیت تولیدات تلویزیون را پایین آوریم، زیرا این اقدامات تنها منجر به این خواهد شد که تماشاگران ماهواره‌ها بیشتر شوند.