عبدالله باکیده، کارگردان سینما در گفت‌وگو با خبرگزاری «حوزه» درباره نگرش اسلام ستیزانه هالیوود در فیلم‌های سینمایی اظهار کرد: هالیوود سالهاست از سینما به عنوان ابزاری تبشیری برای تبلیغ آموزه‌های مسیحی در جهان بهره می‌برد. در این راستا از هر گونه هزینه‌ای نیز دریغ ندارد. برای همین طی دو دهه اخیر، فیلم‌های بسیاری در سینما تولید شده که در آنها  آموزه‌های مسیحی به عنوان‌های مختلف مد نظر قرار می‌گیرد.

*استفاده از سبک وحشت برای تبلیغ مضامین تبشیری

وی افزود: منظور از عنوان‌ها همان سبک های سینمایی است که در هر زمانی، به شکلی نمود پیدا می‌کند، اما می‌توان به روشنی دید که سبک وحشت، اصلی‌ترین گونه‌ای است که در آنها مضامین تبشیری مورد استفاده قرار می‌گیرد. دلیل این نگرش نیز کاملا روشن است، چون می‌خواهند با انداختن ترس در دل مخاطبان، این نکته را القا کنند که تنها مسیحیت می‌تواند آنها را از بلاها در امان نگاه دارد.

*تهاجم به آموزه های اسلامی به سبک وحشت!

این فیلمساز ادامه داد: نکته جالب‌تر آنجاست که این قبیل فیلم‌ها، استفاده‌ای دیگر نیز برای هالیوود غرب دارد، آن هم هجمه‌ای است که در این دست فیلم‌ها به آموزه‌های اسلامی صورت می‌گیرد. برای مثال در فیلم «جن گیر» که یکی از معروفترین فیلم‌های سبک وحشت، شیطان از سرزمین مسلمانان می‌آید، حتی در بخش ابتدای این فیلم، صدای اذان را هم می‌شنویم!

*تصویر کردن مسلمانان در قالب خشونت

این کارگردان ادامه داد: اسلام ستیزی هالیوود تنها به سبک وحشت خلاصه نمی‌شود، بلکه در فیلم‌های مختلف باز هم می‌توان چنین  اتفاقی را مشاهده کرد. برای مثال، در سریال «میهن» که چند فصل آن پخش شده، یک مامور زن با مسلمانان درگیر می‌شود تا بتواند دنیا را نجات دهد، جالب اینجاست که این ناجی آمریکایی حتی نسبت به دشمنانش هم مهربان است، اما مسلمانان، انسان‌هایی کاملاً خشن تصویر می‌شوند.

*کم کاری ما در مقابل اسلام ستیزی سینمای غرب

باکیده گفت: این که در سینمای غرب چنین رویکردی وجود داشته باشد، امری طبیعی است، چون آنها منافع خود را از این امر دنبال می‌کنند، اما باید ببینیم ما در این زمینه چکار کرده‌ایم ؟ آیا توانسته‌ایم در مقابل اسلام ستیزی سینمای غرب فیلمی تولید کنیم؟ متاسفانه جواب به این سوال خیر است! چون خودمان را سرگرم موضوعاتی کرده‌ایم که چندان ضروری نیستند.

وی تاکید کرد: البته قبول دارم سینمای اخلاق‌گرای کشورمان تا حدودی با فیلم‌هایی که در جشنواره‌های خارجی به نمایش در می‌آیند، چهره‌ای انسانی از ایران اسلامی در جهان تصویر می‌کند، اما کارهایی که می‌خواهند در حوزه ایدلوژیک موفق باشند، باید بسیاری از این تولیدات بزرگتر و پرخرج‌تر باشند. منظور از پرخرج بودن، این که کارهایی تولید کنیم تا آن عظمت ایران اسلامی تصویر شود. برای مثال به فیلم‌هایی نظیر «ملک سلیمان»، «محمد رسوال الله» یا «استرداد» اشاره می‌کنم که در آن علاوه بر زیبایی، مفهوم عظمت تصویر هم وجود دارد.

*دولت های غربی جهت تولیدات تبلیغی سرمایه گذاری می کنند

این فیلمساز در ادامه به نقش تلویزیون در آگاه سازی جوانان اشاره کرد و گفت: تلویزیون به دلیل فراگیر بودن می‌تواند قدم خوبی در جهت مبارزه با اسلام ستیزی سینمای غرب باشد. از این جهت که متاسفانه تولیداتی نظیر سریال «میهن» در داخل کشور نیز مخاطب پیدا کرده و جوانان ما در معرض تهاجم های فرهنگی رسانه‌های بیگانه قرار می‌گیرند، پس ضروریست تلویزیون در ابتدا، بخش هایی از این تولیدات را نمایش داده و خود درباره نگرش‌های خصمانه آن برای جوانان ما اطلاع رسانی انجام دهند، البته این‌که دولت در این زمینه سرمایه گذاری کند، اتفاقی است که در تمامی دنیا روی می‌دهد، چون برای تولیدات تبلیغی در آمریکا و غرب، سرمایه گذاری های فراوان از طرف دولت صورت می‌گیرد.

وی در تکمیل توضیح فوق اضافه کرد: وقتی از سرمایه گذاری دولتی در سینمای غرب سخن می‌گویم، منظورم تنها بخش‌های سیاسی نیست، بلکه بخش‌های دیگری نیز هستند که در این زمینه سرمایه گذاری می‌کنند. برای نمونه به واتیکان اشاره می‌کنم که سرمایه گذاری عظیمی در این زمینه انجام می‌دهد تا فعالیت‌های تبشیری در این حوزه داشته باشد. برای همین است که تولیدات فراوان را در سینمای غربمی‌بینیم که در آنها زندگی حضرت مسیح (ع) مد نظر قرار گرفته است.

*ضرورت سرمایه گذاری دولتی در سینمای ایران

وی در ادامه سخنانش متذکر شد: موضوع دیگری که حتما در جا بحث باید به آن توجه داشت، بحث سرمایه گذاری دولت در این حوزه است، زیرا بخش خصوصی در کشور ما این توانایی را ندارد تا در این حوزه سرمای‌گذاری لازم را انجام دهد.

*نقد دلسوزانه کارهای تولیدی خودی

کارگردان فیلم «پوتین» در انتها گفت: توصیه‌ای به تمامی بخش‌های مرتبط به سینما دارم. آنهم این‌که وقتی فیلم‌های تبلیغی در کشورمان تولید شد، خودمان به آنها حمله نکنیم، چون نیازمند حضور ÷رتوان در این بخش هستیم؛ این توصیه به ویژه در حوزه نقد و رسانه بیشتر اهمیت پیدا می‌کند.