به گزارش خبرگزاری «حوزه» از اصفهان، حجت الاسلام والمسلمین محمد مهدی ماندگاری، صبح امروز در جلسه عزای حسینی مکتب الصادق(ع) اصفهان، اظهار کرد: اگر انسان ایمان به غیب داشته باشد نتیجه اش نیاز به دانستن غیب می شود.
وی بیان کرد: این نیاز ما را به سمت معلم غیب می کشاند واین معلم ولایت الهیه است و انسانها با معرفتی که نسبت به این ولایت پیدا می کنند مطیعش می شوند، لذا سراغ ولایت می روند واز آن سوال می کنند و براساس آن عمل می کنند و دنبال ولایت می روند و از آن حفاظت می کنند.
حجت الاسلاو والمسلمین ماندگاری عنوان کرد: «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا» یعنی اگر یک لحظه در زندگی ایمان به غیب نباشد، غفلتی جدی سراغ ما می آید، به تعبیری مسلمان های زمان امام حسین(ع) در امتحانات نیم ترم کم آوردند، لذا در امتحان نهایی که عاشورا بود مردود شدند.
وی با بیان این که ما در زمان حال، در امتحان نیم ترم هستیم و امتحان نهایی زمان ظهور امام زمان (عج) است، خاطر نشان کردند: سه غفلت جدی در زندگی از جمله «غفلت از خدا»، «غفلت از مرگ»، «غفلت از فتنه شیطان» داریم، وقتی نسبت به کبریایی و بزرگی خدا غفلت به وجود آید، غیر خدا برای انسان بزرگ می شود، زن و فرزند بزرگ می شود وبه خاطر فرزند پا در حکم خدا می اندازد.
این کارشناس مذهبی ادامه داد: ما اگر در کربلا های ی کوچک زمانه، در جبهه یزید باشیم، باعث می شود در کربلای بزرگ هم یزیدی شویم، اگر انسان از بزرگی خدا غافل شود باغیر خدا معامله می کند.
حجت الاسلام والمسلمین ماندگاری ابراز کرد: اگر در جمهوری اسلامی اختلاس می شود به خاطر این است که باغیر خدا معامله می کنند، کار شیطان این است که برای ما امور حرام، زینت می کند حب شهوات و همسر و.. چه بسا انسانهایی که به خاطر خواست همسر پا روی خواسته خدا می گذارند، اما در مقابل مخلصین کسانی هستند که غیر خدا رو نمی بینند که بخواهند با آن معامله کنند.
وی اضافه کرد: امام حسین(ع) همه دارایی اش را برای خدا صرف کرد و خدا هم همه خدایی اش را برای حسین(ع) خرج کرد و این طور میشود که خدا به گریه کنندگان و مداحان و خادمان امام حسین خیلی بها میدهد.
حجت الاسلام والمسلمین ماندگاری ابراز کرد: نتیجه معامله با خدا، نخست توکل یعنی اعتماد به خدا، دوم تفویض یعنی واگذاری امور به خدا، سوم تسلیم امر خدا، چهارم راضی به قضای خدا و پنجم صبر می شود.
وی در پایان گفت: اگر توکل و تقوا و توسل نباشد در کربلای کوچک زمانه، زمین می خوریم و در کربلای بزرگ هم زمین خواهیم خورد.
