جهانبخش سلطانی، بازیگر سینما و تلویزیون در گفت‌و‌گو با خبرگزاری «حوزه» درباره وضعیت حاکم بر بازیگری اظهار کرد: متاسفانه شرایط برای کار کردن به هیچ وجه در سینما و تلویزیون مساعد نیست، به نحوی که کمتر فرصت پیش می‌آید تا هنرمندان قدیمی جلوی دوربین بروند. برای نمونه خودم را مثال می‌زنم که برخی مواقع بیکارم . درصورتی‌که یک بازیگر نیاز دارد تا همیشه کار کند، چون بسیاری از ما هنرمندان از این کار امرار معاش می‌کنیم.

وی در ادامه در پاسخ به این سوال که چرا سینما دفاع مقدس تا به این اندازه کم رنگ شده است؟ گفت: درباره سینمای دفاع مقدس تا به حال زیاد حرف زده شده، اما انگار یک عزم جدی برای به سرانجام رساندن این سخنان وجود ندارد، برای این‌که اگر این‌گونه بود بعد از این همه اظهار نظر حداقل کمی وضعیت این گونه ارزشی در سینما بهبود می‌یافت. نکته مهمتر این‌که تمام مسئولان سینمایی در اظهار نظرهای خود از این دست فیلم‌ها حمایت می‌کنند، اما این حمایت تنها در حد مصاحبه باقی می‌‌ماند و هیچگاه رنگ حقیقت به خود نمی‌گیرد.

وی ادامه داد: برای مثال من فیلمنامه را با محوریت دفاع مقدس نوشته‌ام که مدتهاست در انتظار ساخت آن هستم. این سناریو را به تایید بسیاری از مسئولان نیز رسانده‌ام و همه آنان به نوعی از کار تعریف کرده‌اند، ولی چه فایده که این تعاریف هیچگاه رنگ واقعیت به خود نمی‌گیرد! وقتی این برخوردها را با آثار دفاع مقدس می‌بینیم دلم می‌گیرد، چون می‌دانم این ژانر تصویرگر ایثار جوانانی است که از جان خود گذشتند تا ملت ایران بتواند راحت زندگی کنند، اما چه پیش آمده که امروز برای نشان دادن این افتخارات تا این اندازه کم کار هستیم.

سلطانی از دهه 60 به عنوان نقطه اوج سینمای دفاع مقدس نام برد و تصریح کرد: در دهه 60 سینمای ایران، نگاهی خوب و ارزشمند به موضوعات دفاع مقدسی داشت. برای مثال وقتی ما می‌خواستیم فیلم «افق» ساخته رسول ملاقلی‌پور را بازی کنیم. تمامی نهاد در کنارمان بودند تا کار با کیفیتی مناسب جلوی دوربین رود، اما بعد از گذشته چند سال نمی‌دانم، چه پیش آمده که آن دوران را فراموش کرده‌ایم؟ آیا از یاد برده‌ایم که فیلم‌های دفاع مقدسی در بسیاری از مواقع رونق بخش گیشه‌هایمان بود؟ از این دست سوالات بسیار می‌توان مطرح کرد که بازگویی آن تنها دلگیری من و خوانندگان را در پی دارد.

وی در پاسخ به این سوال که اگر دغدغه سینمای ما موضوعات دفاع مقدسی نیست، پس آرمان‌های سینمای فعلی در چه مفاهیمی نمود پیدا می‌کند؟ تصریح کرد: از نگاه من بیشتر سینماگران در زمان حال رضایت جشنواره‌های خارجی را بیش از هر چیزی ترجیح می‌دهند، البته من این مسئله را هم از روی عناد نمی‌دانم، چون آنها نیز می‌خواهند به سرعت پیشرفت کنند و برای رسیدن به این خواسته نیز دریافت جوایز از جشنواره‌های خارجی را بهترین قدم در این زمینه می‌دانند، اما افسوس که جشنواره‌های بیگانه خیرخواه سینما و انقلاب ما نیستند، پس نباید به تشویق آنان دل خوش کرد.

این بازیگر در پاسخ به این سوال که توجه به سینمای دفاع مقدس چه فایده ای دارد، تاکید کرد: همانگونه که پیشتر گفتم در گذشته این دست فیلم‌ها همیشه رکوردارفروش بودند، به نحوی که هنوز هم پرفروشترین فیلم تاریخ سینمای ما به نسبت تعداد مخاطب، فیلم «عقاب‌ها» است، حتی فیلم «افق» هم توانست یکی از پروفروش‌های سینمای ما باشد. این خواسته در زمان حال نیز می‌تواند اتفاق بیفتد، تنها کافیست که در این زمینه خواست و ارده جمعی فراهم شود.

سلطانی اضافه کرد: نکته دیگری که باید به آن توجه کنیم این است که سینمای دفاع مقدس به نوعی برای هنر هفتم، تزکیه نفس هم به همراه خواهد داشت، چون سیر سلوکی که در آن حاکم است به نوعی پالایشگر روح و روان خواهد بود. در همین رابطه باید به یکی از سخنان مقام معظم رهبری اشاره کنم که بیان فرمودند می‌بایست در فرهنگ و هنر تفکر بسیجی حاکم و جاری باشد.

این بازیگر درباره نقش اسپانسر هم گفت: برای ساخت کارهایی با محوریت دفاع مقدس حتما باید نهادهای دولتی ورود کنند، چون بخش خصوصی هیچگاه قادر نخواهد بود که تامین کننده هزینه‌‌های چنین کارهایی باشد، البته دولت می‌تواند به برخی معافیت‌های مالیاتی نهادها و سازمان‌ها را نشویق به فعالیت در این حوزه کند.

سلطانی در بخش پایانی سخنان خود درباره کار اخیرش چنین اطلاع رسانی کرد: آخرین کاری که در آن حضور داشتم. سریال «سرّ دلبران» ساخته محمد‌حسین لطیفی است که احتمالا ماه رمضان سال آینده پخش خواهد شد. این کار یک اثر بسیار ارزشمند در تلویزیون کشورمان خواهد بود، چون کارگردان سعی کرده در این مجموعه، خاطره خوش سریال «صاحبدلان» را به نوعی زنده کند. نکته دیگری که درباره این کار می‌بایست بگویم این است که سریال در یزد جلوی دوربین رفته است، برای همین بسیاری از عوامل شاید ماه‌ها نتوانند خانواده خود را ببینند، اما معنا و مفهوم سریال به نحوی است که همه دوست دارند در خدمت کار باشند.