به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت‌الاسلام والمسلمین باقر طالبی دارابی عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب به مناسبت درگذشت استاد رضا بابایی یادداشتی با عنوان «این همه‌ی او نبود» منتشر کرد.

در این یادداشت آمده است:

رضا بابایی از میان ما رفت و «یادداشت‌ها»ی او دیگر به‌روز نمی‌شود. به رغم آن‌که بیماری جسمش را فروخورده بود باشگاه پرورش «‌دین و عقلانیت» را ترک نکرده و به مقام مربی رسیده بود؛ مربی پرورش دین و عقلانیت. و این همه‌اش نبود.

به نوعی می‌نوشت که در این سال‌های اخیر کم‌تر از کسی خوانده‌ایم. رعایت دقیق مقررات نوشتن، مطالب او را خواندنی‌تر می‌کرد. اما تشنگی برای خواندن متن‌هایی که می‌نوشت برای مخاطبانش تنها عطش خواندن یک متن ادبی و دارای همه‌ی نشانه‌های یک نوشته خوب نبود. آن‌چه می‌نوشت بسیار بیش از این بود. او آگاهی تخصصی در قلمروهای مختلف دین‌شناسی را به آستانه درک عموم می‌آورد و این همان رسالت او به عنوان یک روشن‌فکر و نواندیش دینی بود. به گفته‌ی یکی از دوستان فرهیخته‌ام «بابایی محصول مطالعات نهادینه‌ی فلسفه‌ی دین، الهیات و رشته‌های دیگر نبود اما وقتی می‌نوشت، احساس می‌شد که همه‌ی این‌ها را خوانده است و انباردار اطلاعات بی‌مصرف باقی نمانده است». او انبارداری و انباشت اطلاعات علمی را عَلَم‌گردانی می‌دانست! اجتماعیات او بسیار مورد توجه بود. یادداشت‌های او انتقادی اما از نگاهِ مصلحی اجتماعی بود. بابایی «ناصح مشفق» بود که ادب مرد را به ز «دولت»ش می‌دید. اما این نیز همه‌ی او نبود.

ناصح مشفق رفت. مرگ، کفش‌کن آسمان است. کفش‌های بابایی نیز روی قفسه قرار گرفت. اما این همه ماجرا نیست.