به گزارش خبرگزاری حوزه ، حضرت آیت الله جوادی آملی در کتاب ارزشمند حکمت عبادات، ماه مبارک رمضان را بهترین فرصت برای دعا به درگاه الهی دانستند و اظهار داشتند: حضرت فرمود: «السّلام علیک من شهْرٍ قرُبتْ فیه الآمال ونشرتْ فیه الأعمال»؛ سلام ما بر تو ای ماهی که آرزوها در این ماه نزدیک شد و ما فهمیدیم که از خداوند  چه بخواهیم!

ایشان ادامه دادند: در دعای سحر ماه مبارک رمضان نیز از امام سجاد (سلام‏ الله‌علیه) رسیده است، که: خدایا آنها که تو را نمی ‏شناسند و عبادت نمی‏ کنند، روزی می‏ دهی، مار و عقربها روزی‏ خور خدا هستند، پس حیف است که انسان تمام حاجتها را در محور مادّه و مادّیات خلاصه کند. خداوند همه کفّار و منافقین را در عالم، تأمین می‏ کند، پس آیا صحیح است انسان تلاش و کوشش خود را بر این صرف کند که از خدا طبیعت و دنیا بطلبد؟ از این روست که امام می‏ فرماید: سلام بر ماهی که فهمیدیم در آن از خدا چه بخواهیم! چیزی بخواهیم که برای ما بماند.

حضرت آیت الله جوادی آملی با اشاره به کلامی از امام سجاد علیه السلام ابراز داشتند: آب زلال وقتی از چشمه می‏ جوشد، راه خود را باز می‏ کند و راه کسی را هم نمی ‏بندد و همهٴ درختان و گیاهان تشنهٴ سر راه را هم سیراب می ‏کند. این خاصیت آب زلال است که به دنبال تشنه می ‏رود. امّا اگر این آب، دارای املاح و رسوبی باشد، همین که می ‏جوشد، راه خود را می‏ بندد. بعد از چند سال در آن مزرع، تلّی از سنگ پیدا شده و همهٴ آن سرزمین های سبز، خشک می‏ شود و چیزی در آن نمی‏ روید. افکار و اندیشه‏ ها هم چنین است. اگر زلال باشد از جان می‏ جوشد، با زبان و قلم منتشر می‏ شود، به گوش و چشم می‏ رسد و از آنجا در دلهای دیگران جاری می‏ گردد. لذا امام سجّاد (علیه‏ السلام) فرمود: دلها در این ماه نرم و رقیق و گناهان در این ماه کم است.