به گزارش خبرگزاری حوزه، آیت‌الله سید احمد خاتمی در ویژه‌برنامه خانه‌های فاطمی که هر شب بعد از نماز مغرب و عشاء از شبکه قرآن و معارف سیما پخش می‌شود، با بیان این‌که صبر در دین و فرهنگ اسلامی جایگاه برجسته‌ای دارد، بیان کرد: جایگاه صبر نسبت به ایمان در روایات همانند نقش سر نسبت به تن است.
وی افزود: اگر بدنه ایمان انسان بخواهد تأثیرگذار باشد نیاز به صبر دارد و اگر صبر نباشد، ایمان نیز کامل نخواهد بود.
امام جمعه موقت تهران، حوزه دوم صبر و مقاومت را صبر در برابر معصیت دانست و ادامه داد: در این مقام، شیطان با لشکرش می‌آید و هجوم می‌آورد و برای مقابله با شیطان باید صبر کرد.
وی گفت: امیرمؤمنان علی علیه‌السلام مطرح کرده‌اند که «الصّبر امّا صَبْر علی المُصیبة او علی الطّاعة او عن المعصیة و هذا القسم الثالث اعلی درجةً مِنَ القسمین الاولین؛ صبر یا صبر بر بلیّه و مصیبت یا صبر بر اطاعت و بندگی و عبودیت یا صبر از گناه و معصیت است و این قسم سوم از دو قسم اول بالاتر و پرارزش‌تر است»،؛ با صبر در برابر معصیت است که انسان به اطاعت خداوند می‌رسد.
آیت‌الله خاتمی اظهار کرد: حضرت یوسف پیامبر(ع) در برابر معصیت صبر کرد و به مقام والا رسید، که این مسأله در ۳۰ سال ابتدایی زندگی حضرت شامل دوران کودکی با آزار و اذیت برادران، زندگی در منزل عزیز مصر با دسیسه های زنان و دوره ۱۰ ساله زندان با آن مشقت و سختی قابل مشاهده است و این صبر موجب شد که یوسف پیامبر(ع) عزیز و بزرگ مصر شده و تا سن ۱۲۰ سالگی یعنی ۹۰ سال آقا و عزیز باشد.
وی با اشاره به آیه ۱۱۵ سوره هود که خداوند می‌فرماید؛ «وَاصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا یُضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ؛ و صبر کن که خدا هرگز اجر نیکوکاران را ضایع نگذارد»، گفت: کسی که برای خداوند حریم نگه دارد و صبر کند، جزء نیکوکاران می‌شود.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم افزود: امام جعفر صادق علیه‌السلام در مورد صبر می فرمایند که «کَم مِنْ صَبر ساعةٍ قَدْ أورَثتْ فَرَحاً طویلاً و کَم من لذَّةِ ساعةٍ قَدْ أورَثَتْ حُزناً طویلاً؛ چه بسا یک لحظه صبر کردن موجب سرور و خوشحالی طولانی شود و چه بسا لحظه ای لذت بردن موجب اندوه طولانی گردد».
وی با بیان این‌که یوسف شدن و بندگی خدا کردن برای همه افراد قابل تحقق است به شرطی که صبر در برابر معصیت داشته باشیم، ادامه داد: حضرت علی علیه‌السلام در مورد صفت متقین فرموده‌اند که «صَبَرُوا أَیَّاماً قَصِیرَهً أَعْقَبَتْهُمْ رَاحَهً طَوِیلَهً؛ آنها برای مدتی کوتاهی در این جهان صبر و شکیبایی پیشه کردند و به دنبال آن آسایشی طولانی نصیبشان شد».
