حجت الاسلام و المسلمین ابوالقاسم علیدوست در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» با اشاره به این که برگزاری کنگره جهانی خطر جریان های تکفیری از دیدگاه اسلام که طی روزهای آتی در قم برگزار می شود، ابراز داشت: بی شک برگزاری این گونه همایش ها و سمینارها آغاز خوبی در راستای شناساندن جریان تکفیری ها و بازگویی خطر وجودی آن برای جهان اسلام و بلکه جهان انسانی است.
وی افزود: حضور علما و اندیشمندان شاخصی از کشورهای اسلامی از جمله ایران در این کنگره و برگزاری نشست های علمی در آن ، ارزشمند است و البته باید توجه داشت اگر همایش و سمیناری قرار است برگزار گردد، باید نگاه به آن همه جانبه باشد.
رئیس انجمن فقه و حقوق حوزه علمیه قم اضافه کرد: باید به این نکته مهم و کلیدی توجه داشت که ما نسبت به جریان تکفیری و داعش سیاسی محض برخورد کنیم ، ضمن آن که نباید آن را مذهبی محض بدانیم.
وی یادآور شد: در بسیاری از سخنرانی ها و همایش ها و خطبه ها که صحبت از داعش می شود از دلارهای نفتی ارتجاع منطقه و صهیونیسم و استکبار سخن به میان می آید که کاملاً درست است؛ اما باید توجه داشت که صرفاً برخورد سیاسی با این قضیه ناقص است.
حجت الاسلام و المسلمین علیدوست خاطرنشان کرد: شکی نیست که داعش و تکفیری ها ساخته و پرداخته دست استکبار و صهیونیسم است و حامیان آن ها کشورهای مرتجع عربی منطقه هستند، اما نباید از ضلع مهم دیگر این جریان که همانا مدارس مکه و مدینه و پاکستان است غافل شد که این ها تفکر تکفیری را رواج می دهند و مجوز قتل و کشتار را آن عالمی از حجاز می دهد که به دروغ می گوید، اگر شیعه را بکشید به فلان مرتبه رستگاری و بهشت می رسید.
وی همچنین در ادامه سخنان خود بر لزوم تاثیرگذاری همایش هایی از این دست تاکید کرد و گفت: ما در دنیا به کشور پرهمایش شناخته شده ایم و واقعاً اگر بخواهیم این برنامه ها نتیجه بدهد، باید با راهکارهای و برنامه های عملی به دنبال استمرار و پیگیری اثرگذاری آن ها باشیم.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی بیان داشت: نکته دیگر این است که ما نباید فقط جهان اسلام را درگیر مبارزه با جریان شوم تکفیری کنیم، بلکه جهان انسانیت حتی مسیحیت و سایر مذاهب و دیگر افراد را دخیل کنیم.
وی تاکید کرد: بی گمان افرادی از مذاهب و ادیان گوناگون در این زمینه حرف هایی برای گفتن دارند و ما باید با بررسی دقیق آسیب های این جریان خطرناک ، از ظرفیت عظیم جهانی در این راستا بهره برداری لازم را بکنیم و اگر این مساله را یک آسیب و خطر جهانی بدانیم و تلقی کنیم بهتر می توانیم به نتایج مورد نظر دست یابیم.
