خبرگزاری «حوزه»، متن روایت را به نقل از کتاب «مجموعه ورام» منتشر می‌کند.
الْمُفَضَّلُ بْنُ عُمَرَ الْجُعْفِيُّ قَالَ دَخَلْتُ عَلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فَقَالَ لِي مَنْ صَحِبَكَ فَقُلْتُ رَجُلٌ مِنْ إِخْوَانِي قَالَ فَمَا فَعَلَ فَقُلْتُ مُنْذُ دَخَلْتُ الْمَدِينَةِ لَمْ أَعْرِفْ مَكَانَهُ فَقَالَ لِي أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ مَنْ صَحِبَ مُؤْمِناً أَرْبَعِينَ خُطْوَةً سَأَلَهُ اللَّهُ عَنْهُ يَوْمَ الْقِيَامَۀ.
مفضّل بن عمر می گويد: خدمت امام جعفر صادق (علیه السلام) رسيدم، به من فرمود: همنشین یا (هم سفر تو) تو چه كسى بود؟. عرض كردم: مردى از برادران دینی.
حضرت فرمود: چه كار مىكرد؟. گفتم: از موقعى كه به مدینه آمدم، جايش را نمىدانم.
امام صادق علیه السلام من فرمود: آيا نمىدانى كسى كه چهل قدم با مؤمنى هم گام باشد، خداوند در روز قيامت از حق او سؤال مىكند.
(مجموعة ورام، ج2، ص: 21)
