سرویس علمی فرهنگی خبرگزاری «حوزه» متن روایت را از کتاب نزهة النواظر منتشر می کند .  

قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيٌّ ع: خُذُوا عَنِّي خَمْساً فَوَ اللَّهِ لَوْ رَحَلْتُمْ بِالْمَطِيِّ إِلَيْهَا فَأَبْطَأْتُمُوهَا قَبْلَ أَنْ تَجِدُوا مِثْلَهَا لَا يَرْجُو أَحَدٌ إِلَّا رَبَّهُ وَ لَا يَخَافُ إِلَّا ذَنْبَهُ وَ لَا يَسْتَحِي الْعَالِمُ إِذَا سُئِلَ عَمَّا لَا يَعْلَمُ أَنْ يَقُولَ اللَّهُ أَعْلَمُ وَ لَا يَسْتَحِي الْجَاهِلُ أَنْ يَتَعَلَّمَ وَ الصَّبْرُ مِنَ الْإِيمَانِ بِمَنْزِلَةِ الرَّأْسِ مِنَ الْجَسَدِ

   حضرت امير المؤمنين (ع) فرمود، پنج مطلب را از من فرا گيرید، سوگند بخدا، اگر چهارپايان خود را براى پيدا كردن آنها كوچ داده و آنقدر راه بروند تا لاغر شوند، مانند این پنج مطلب را نخواهید یافت.

 (1) جز خداوند به هیچ کس امید نداشته باشید

 (2) غیر از گناه خود از چیز دیگری نترسید

 (3) هر گاه از دانشمندی چیزی را پرسیدند و پاسخ آن را نمی‌داند از اینکه بگوید خدا می‌داند، خجالت نکشد.

(4) اگر کسی مسئله‌ای را نمی‌داند از آموختن آن شرم نداشته باشد.

 (5) نسبت صبر به ایمان، مانند سر در بدن است.

نزهة النواظر في ترجمة معدن الجواهر، ص: 63

ارشاد-ترجمه رسولى محلاتى، ج‏1، ص: 296