حجت الاسلام حبیب الله شعبانی ،استاد حوزه در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه»در همدان با اشاره به برخی اظهار نظز ها در باره کمک ایران به لبنان و سوریه اظهار داشت: گاهی سوالاتی مطرح می شود که چرا بودجه کشور برای حزب الله صرف می شود و آیا شرعا این کار صحیح است؟ و این امر باید به لحاظ فقهی بررسی شود.

وی افزود: برای انجام این امر لازم است که چند مقدمه لحاظ شود نخست آن که در فقه اسلامی چیزی به نام کشور و مرز جغرافیایی نداریم در حقوق بین الملل اسلامی دار الحرب و دار الاسلام مطرح است البته معیار دار الاسلام در فقه مطرح است.

حجت الاسلام شعبانی در ادامه تصریح کرد: بودجه کشور ما غالبا وابسته به معادن است که شرعا از منابع مالی دولت اسلامی است و بیت المال محسوب می شود.

وی با اشاره به وجود معادن نفت، گاز، طلا و مس ادامه داد: علاوه بر معادن، درآمدهای دیگر نیز در بسیاری موارد جزو بیت المال است و حاکم نظام اسلامی عهده دار آن است.

این محقق حوزوی تصریح کرد: از لحاظ شرعی بیت المال باید در مصالح مسلمین و نه فقط ایرانی ها مصرف شود که مصادیق آن رفع فقر و تبعیض، پرداخت دیون و امثال آن همگی از موارد مصرف بیت المال است.

وی امنیت را امری مهم توصیف کرد و گفت: اما یکی از مهم ترین مصالح جامعه اسلامی که در اولویت قرار دارد تامین امنیت شهروندان است که از روش های  گوناگون اعمال می شود.

حجت الاسلام شعبانی افزود: با توجه به نکات فوق باید گفت پرداخت بودجه به جبهه مقاومت به معنای دادن بودجه ما ایرانیان به گروهی خارجی نیست بلکه شرعا یکی از مصارف بودجه و بیت المال کسانی هستند که در خط مقدم مبارزه با کفر و استکبار هستند.

وی یادآورر شد: در این شرایط رضایت افراد در آن دخیل نیست. اگر قرار است اعتراضی باشد که باید باشد؛ باید به تضییع بیت المال در درون کشور توجه شود.

استاد جامعه المصطفی ابراز داشت: بودجه های هنگفتی که گرفتار عده ای منفعت طلب شده است و یا در ورزش بی رمق ما تضییع می شود چرا کسی را به خروش وادار نکرده است.

وی افزود: سیاست مداری اقتضای سکوت می کند و بهتر است جایی تخریب شود که منافع سیاسی ما را هم به خطر نیاندازد  چرا که با دلسوزی مسئولان است که مشکلات مرتفع می شود.

حجت الاسلام شعبانی اظهار داشت: باید دلسوز فقرا بود و فریادی علیه اشرافیت ها برآورد و باید دانست که فقر و مشکلات کشور با مدیریت درست بودجه و تقسیم عادلانه ان و اولویت بندی و نه با نه با سیاست بازی حل می شود.