به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری «حوزه»، یکی از نکاتی که در نقد اعتقادی و عملکرد گروه های افراطی جهان اسلام مانند وهابیت، سلفیت و جنبش های افراطی و خشونت آمیز تکفیری مانند داعش، القاعده، النصره و غیره مورد غفلت واقع شده این است که دشمنی این گروه ها فقط با شیعیان نیست، بلکه اهل سنت نیز جزء قربانیان آنها و بلکه بزرگ ترین قربانی هستند و اعتقادات و عملکرد این گروه های افراطی به گونه ای است که موجب بدنامی اسلام و مسلمانان در جهان شده است و این در حالی است که برخی از این جنبش ها تلاش دارند خود را به اهل سنت منسوب کنند تا آنها را شریک جنایت های خود بگردانند و از طرفی جنایت های خود را نوعی تقابل مذهبی میان شیعه و سنی جلوه دهند، اما جهان اهل سنت از همان ابتدا از این گروه ها و عملکرد آنها اظهار برائت کرد و نهادهای مختلفی مانند الازهر و سایر علمای اهل سنت با اظهار نظر ها و موضع گیری های مختلف خود، افراطیون و عملکرد آنها به دور از اسلام دانستند.

شیخ دکتر سامی العساله مسئول بازرسی دینی وزارت اوقاف مصر و از دانش آموختگان و علمای الازهر از جمله شخصیت هایی است که با تکیه بر آموخته های اسلامی خود در الازهر و مذهب اهل سنت در گفتگو با شبکه الکوثر ایران به نقد منصفانه اعتقادات و عملکرد وهابیت می پردازد که خبرگزاری حوزه این گفتگو را ترجمه و در اختیار خوانندگان محترم قرار می دهد.

شیخ العساله در این بخش از گفتگو به بیان شباهت های میان وهابی ها با خوارج در حمله به مدینه می پردازد و می گوید این در حالی است که بزرگان اهل سنت احترام زیادی برای مدینه و قبر شریف پیامبر قائل هستند و به زیارت قبر پیامبر و توسل به ایشان اعتقاد دارند.

حمله وهابی ها به مدینه تکرار واقعه حرّه بود

شیخ سامی العسالة در سخنان خود با اشاره به واقعه حره و شباهت های میان این واقعه و حمله وهابی ها به مدینه منوره گفت: به نظر من حمله وهابی ها به مدینه در واقع تکرار فاجعه حرّه بود و در اینجا دوست دارم خلاصه ای از واقعه حرّه بیان کنم تا بتوانیم به شباهات های این دو فاجعه پی ببریم.

وی افزود: امت اسلامی از زمان صدر اسلام و بعثت پیامبر(ص) مصیبت ها و مشکلات زیادی را پشت سر گذاشته و بلاهای زیادی را تحمل کرده که ذکر این مصیبت ها و فاجعه ها برای ما دردناک است، چون خداوند متعال درباره امت اسلامی فرمود: «کُنتُم خَیرَ أمّةٍ أُخرجَت للنّاسِ تأمُرونَ بالمَعروفِ و تَنهَونَ عَن المُنکَرِ و تؤمَنُونَ بالله»[1] اما می بینیم در این امت چنین فاجعه های خونباری رخ داده که اولین آنها پس از ظهور خوارج بود. خوارج بسیاری از اصحاب و اهل بیت پیامبر را به قتل رساندند و این برای همه روشن است و پس از آن مصیبت دوم اسلام در زمان امویان رخ داد به ویژه به دست یزید بن معاویه که سه سال حکومت کرد و هر سال از حکومت خود مصیبت های زیادی برای مسلمانان ایجاد کرد.

این استاد الازهر تاکید کرد: یزید در سال اول حکومت خود سیّدنا امام حسین علیه السلام را به شهادت رساند. در سال دوم حکومت یزید واقعه حَرّه و در سال سوم حکومت یزید نیز سپاه او کعبه را هدف منجیق قرار دادند.

خوارج و وهابی ها هیچ حرمتی را برای قبر شریف پیامبر حفظ نکردند

وی افزود: در واقعه حرّه  12 هزار سرباز از سوی یزید به سوی مدینه اعزام شدند و فرمانده آنها نیز مسلم بن عقبة بود و یزید هم به او گفته بود که پس از فتح مدینه این شهر تا سه روز برای او و لشکریانش مباح است تا هرکاری می خواهند با مال و ناموس مسلمانان انجام دهند و کار به جایی رسید که لشکریان یزید در این حمله بیش از 10 هزار مرد و زن را کشتند که تعداد زیادی از آنها از مهاجران و انصار و صحابه بودند و در جریان این جنایت، نقل شده که هزار تا چهار هزار زن در مدینه بدون اینکه همسر داشته باشند دارای فرزند شدند و پس از آن بزرگ ترین جنایت آنها در واقعه حرّه این بود که آنها به حجره و مسجد نبوی نیز حمله کردند و با اسب های خود وارد مسجد شدند و مردم را حتی در حجره نبوی کشتند و هیچ حرمتی را برای این مکان مقدس حفظ نکردند و علاوه بر آن به منازل مردم حمله کردند و اموال مردم را غارت کردند که جزئیات این فاجعه در کامل ابن اثیر، تاریخ یعقوبی، الامامة و السیاسة ابن قطیبة، تاریخ خلفای سیوطی، تاریخ طبری، بدایة ابن کثیر، تاریخ دمشق ابن عساکر و منابع فراوان دیگر ذکر شده است و شنیدن و نقل کردن این جنایت ها قلب انسان را به درد می آورد، چون در مکانی رخ داده که محل نزول وحی و نشست و برخاست پیامبر و بر فراز قبر شریف ایشان بوده است و متاسفانه همین جنایت ها توسط وهابی ها نیز تکرار شد و هیچ حرمتی را برای شهر مقدس مدینه و حرم و قبر مطهر پیامبر حفظ نکردند.

مدینه مانند مکه حرم امن است

شیخ العسالة ادامه داد: در روایتی از پیامبر(ص) وارد شده که فرمود: هرکس اهل مدینه را بترساند، لعنت خدا و لعنت من و فرشتگان و تمام انسان ها بر او باد و این روایت صحیح است و روایت دیگری نیز داریم که جایگاه ویژه مدینه منوره را به ما گوشزد می کند که آن روایت هم صحیح است که پیامبر(ص) می فرماید: ابراهیم مکه را حرام گرداند و من مدینه را منطقه حرام اعلام می کنم تا خونی در این شهر ریخته نشود و سلاحی در آن برای کشتار حمل نشود و حتی درختی در آن قطع نشود و این به خاطر حرمت مدینه است که همانند حرمت خانه خدا است.

قبر پیامبر از مسجد پیامبر شریف تر است

وی خاطر نشان کرد: همچنین حدیثی از پیامبر(ص) داریم که فرمود: فاصله میان خانه و منبر من باغی از باغ های بهشت است که این حدیث گاهی بد فهمیده می شود، چون برخی گمان می کنند فضیلت این مکان بیشتر از قبر مطهر پیامبر است، اما باید بدانند که تمام فضیلت مسجد پیامبر به خاطر وجود پیامبر و انتساب به پیامبر است و فاصله میان خانه و منبر پیامبر از آنجا که محل رفت و شد پیامبر بوده باغی از باغ های بهشت است پس در این صورت باید پرسید فضیلت مکانی که بدن مبارک پیامبر در آن آرمیده چقدر است؟

قبر مطهر پیامبر از برترین اماکن در آسمان ها زمین است

این استاد الازهر افزود: قاضی عیاض[2] درباره شرافت قبر مطهر پیامبر می گوید: و اختلافی نیست که محل قبر پیامبر برترین اماکن است و برخی گفته اند برترین اماکن در آسمان ها و زمین است. ابن عقیل می گوید کسی از من پرسید کدام یک برتر است؟ حجره پیامبر یا کعبه؟ گفتم اگر منظورت فقط حجره است، کعبه از آن برتر است اما اگر منظور تو حجره است در حالی که پیامبر در آن باشد در این صورت به خدا سوگند نه کعبه و نه عرش و نه ساکنان عرش و نه بهشت و نه افلاک از آن برتر نیستند، زیرا در حجره کسی است که در قیاس با دو جهان، از همه آنها برتر است.

قصیده ابوحنیفه درباره زیارت قبر مطهر پیامبر(ص)

این روحانی اهل سنت ادامه داد: قبر پیامبر محل زیارت ائمه مذاهب اربعه بوده و ابوحنیفه درباره زیارت قبر مطهر پیامبر قصیده ای بسیار زیبا دارد که در آن چنین می گوید:

یا سید السادات جئتک راجیا             أرجو رضاک و أحتمی بحماک

ای سید سادات با امید نزد تو آمده ام و به خوشنودی و حمایت تو امیدوارم

و امام ابوالعزائم هم قصیده ای دارد که می گوید:

یا رحمة ظهرت للخلق أجمعهم         یا شمس فضل لکل الکون قد ظهرت

یا نعمة عمت الدنیا بأجمعها             یا آیة للهدی بالنور قد تلیت

یا کعبة الجود و الإحسان لی أمل      و قد قصدتک فرج شدة عظمت

(ای رحمتی که بر تمام بندگان نمایان شد و ای خورشید فضیلت ها که بر تمام هستی تابیده

ای نعمتی که به تمام دنیا رسیده و ای نشان هدایتی که با نور نمایان شد

ای کعبه جود و نیکی من آرزویی دارم و نزد تو آمده ام تا مشکل بزرگ مرا حل کنی).

قصیده معروف به حجره نبوی

وی افزود: قصیده معروف دیگری نیز وجود دارد که به قصیده حجره نبوی معروف است از سلطان عبدالحمید خان که اگر بخواهیم حق آن را به جا بیاوریم باید با آب طلا و مداد نور بر دیوار حجره نبوی نوشته شود اما متاسفانه وهابی ها برخی ابیات این قصیده را که شامل معانی توسل به پیامبر است از این قصیده حذف کرده اند و من دوست دارم از جانب خود و تمام شما این ابیات را خطاب به قبر مطهر پیامبر قرائت کنم که گفت:

يا سيدي يا رسول الله خذ بيدي         مالي سواك ولا ألوي على أحد

ای آقای من ای رسول خدا دستم را بگیر  که من جز تو کسی را ندارم که به او پناه ببرم.

فأنت نورُ الهدى في كل كائنة                  وأنت سر الندى يا خير معتمد

تو نور هدایت تمام موجودات و راز خوبی ها هستی ای بهترین تکیه گاه.

وأنت حقا غياثُ الخلق أجمعهم                وأنت هادي الورى لله ذي السدد

تو به حقیت فریادرس تمام انسان ها و هدایتگر انسان ها به سوی خداوند هستی.

يا من يقوم مقام الحمدِ منفردا                للواحد الفرد لم يولد ولم يلد

ای کسی که به تنهایی در مقام ستایش پروردگار یکتا ایستاده، پروردگاری که نزاییده و زاده نشده.

يا من تفجرتِ الأنهار نابعة                      من أصبعيه فروى الجيش بالمدد

ای کسی که رودها از میان دو انگشتان او جاری شد و لشکریان بی شمار را سیراب کرد.

إني إذا سامني ضيمٌ يروِّعني                أقول يا سيدَ السادات يا سندي

من هرگاه مشکل هولناکی به من رسد، تو را صدا می کنم ای برترین سادات و ای تکیه گاه من.

كن لي شفيعا الى الرحمن من زلل         وامنن علي بما لا كان في خلدي

پس در پیشگاه خداوند شفیعم باش تا پایم نلغزد و حاجاتی را که ذهنم نمی آید برآورده ساز.

وانظر بعين الرضا لي دائما أبدا               واستر بفضلك تقصيري إلى الأمد

و همواره از من خوشنود باش و با فضل خود کوتاهی های مرا بپوشان.

واعطف علي بعفوٍ منك يشملني           فإنني عنك يا مولاي لم أَحِد

وبا مهرباین خود از من درگذر که ای مولایم من از تو بی نیاز نیستم.

إني توسلت بالمختار أفضل منْ            رقى السمواتِ سرِّ الواحد الأحد

به بنده برگزیده خدا متوسل می شوم که برترین کسی است که در آسمان اسرار خداوند بالا رفت.

ربُّ الجمال تعالى الله خالقه                فمثله في جميع الخلق لم أجد

کسی که خداوند آفریننده زیبایی ها خالق او است و هیچ کس در میان مخلوقات، همانند او نیست.

عليه أزكى صلاة لم تزل أبدا                مع السلام بلا حصر ولا عدد

پاکیزه ترین درود ها و سلام های بی شمار بر او باد.

والآل والصحب أهل المجد قاطبة           بحر السماح وأهل الجود والکرم

و بر اهل بیت و اصحاب بزرگوار او که دریای بزرگی و مهر و کرامت هستند.

شیخ العسالة در پایان سخنان خود گفت: از خداوند متعال می خواهم زیارت پیامبر را نصیب من و شما بگرداند و ما را از همراهی و ایشان در دنیا و برزخ و قیامت محروم نکند و همه ما را از شفاعت پیامبر بهره مند سازد تا مشمول این آیه قرآن کریم باشیم که فرمود: «و كسى كه خدا و پيامبر را اطاعت كند، (در روز رستاخيز،) همنشين كسانى خواهد بود كه خدا، نعمت خود را بر آنان تمام كرده؛ از پيامبران و صدّيقان و شهدا و صالحان؛ و آنها رفيقهاى خوبى هستند!»[3]