حجت الاسلام سید جمال حسینی در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در استان کردستان، اظهار داشت: مراقبت از اخلاق و معنویات، وظیفه آحاد جامعه اسلامی در عصر کنونی است.
معاون تهذیب مدرسه علمیه امام باقر(ع) کامیاران گفت: با این وجود حفظ شئونات دینی و اخلاقی توسط روحانیون و طلاب نسبت به اقشار دیگر از حساسیت بسیار بالایی برخوردار است، زیرا این قشر به نوعی نماینده دین در جامعه اسلامی محسوب می شوند.
این استاد حوزه علمیه در ادامه سخنان خود بیان کرد: رهبر معظم انقلاب اسلامی در جمع طلاب درباره جایگاه اخلاق و معنویات، نکته ارزشمندی از امام خمینی(ره) بیان می فرمایند، ایشان می گویند: روزی با جمعی از اساتید معروف بزرگ خدمت امام بودیم، یکی از آنها راجع به حوزه قم مطالبی به امام گفتند، امام(ره) در پاسخ فرمودند: «شما بروید ۲ چیز را در حوزه محکم بچسبید یکی فقه و دیگری اخلاق» این توصیه کوتاه و پرمحتوا اهمیّت و جایگاه خاص اخلاق در حوزه های علمیه را مشخص می کند و حوزه های علمیه و اصحاب آن را به حرکتی استوارتر به سوی اخلاق و معنویات فرا می خواند.
حجت الاسلام حسینی در بخش دیگری از سخنان خود تاکید کرد: خوشبختانه در حوزه های علمیه کشور به دو مقوله دانش و اخلاق با یک نگاه مساوی نگریسته می شود که این برای طلاب و آینده آنان بسیار ارزشمند است.
معاون تهذیب مدرسه علمیه امام باقر(ع) کامیاران گفت: طالب علم و عالم طالبِ حقیقت کسی است که همپای مطالعه و مباحثه کتاب درسی خود، توجه به کتاب نفس نیز داشته باشد
این استاد حوزوی ادامه داد: لذا باید گفت علمی که انسان ساز است علم اخلاق است که به انسان مراقبت و حضور و تعلیم می دهد، کتاب وجود انسان را بر او می شوراند و اگر انسان کتاب وجود خودش را درست بخواند کامل است.
معاون تهذیب مدرسه علمیه امام باقر(ع) کامیاران اضافه کرد: بنابراین حوزه و اخلاق، عالم دینی و پارسایی و روحانیت و معنویت همراه و مکمل همدیگرند، حوزه بدون اخلاق، عالم دینی بدون پارسایی و روحانیت بدون معنویت تصوّر نمی شود اگر هم باشد پوسته ای درون تهی است و از آن طرف پارسایی و زهد هم بدون ریشه در دانش و آگاهی ره به جایی نمی برد.
حجت الاسلام حسینی در ادامه سخنان خود گفت: لذا هدف حوزه های علمیه پرورش انسان‌هایی است که با این دو بال حرکت کنند و پس از تهذیب درون خود جامعه انسانی را بر این دو رکن استوار سازند.
معاون تهذیب مدرسه علمیه امام باقر(ع) کامیاران در پایان گفت: از این روی حوزه های علمیه نه گوشه گیری و عزلت را می پذیرند و نه دانش اندوزی به دور از ریاضت و تهذیب نفس را، بلکه حوزه های علمیه خاستگاه اصلی فضائل و مرکز ستیز با پلیدی ها هستند.
