به گزارش خبرگزاری حوزه، داریوش رحمانیان «استاد دانشگاه» در نشست علمی «نقد تاریخ شفاهی حوزه های علمیه» که به همت معاونت پژوهشی دانشگاه باقرالعلوم(ع) به مناسبت هفته پژوهش برگزار شد، اظهار داشت: پرسمانی کردن تاریخ شفاهی آنچنان که باید و شاید انجام نگرفته و اهالی این عرصه گامی موثر برنداشته اند.
وی گفت: در تاریخ شفاهی نیازمند مطالعات روشمند هستیم و این مهم نیز بستگی به همت اهالی تاریخ و افرادی که در این رشته مشغول و یا بیرون از این رشته هستند، دارد .
این استاد دانشگاه با بیان اینکه در موضوع تاریخ شفاهی، حوزه علمیه و مراکز علمی وابسته از ظرفیت های علمی بالایی برخوردار است و باید بیش از پیش از این مهم بهره برداری شود، تصریح کرد: کار تاریخی شفاهی کردن نیازمند سرعت بخشیدن و ایجاد ارتباط با علم نوین به عنوان یک پل ارتباطی است.
حجت الاسلام و المسلمین محسن الویری «استاد دانشگاه باقرالعلوم(ع)» نیز در این نشست با بیان اینکه مجموعه پنج جلدی تاریخ شفاهی حوزه علمیه، درباره اهمیت تاریخ شفاهی حوزه و پرداختن به آن از دو منظر درونی و بیرونی دارای اهمیت است، گفت: شخص محور بودن، موضوع محوری و همچنین مساله محوری از موضوع های بسیار مهم برای پرداختن به تاریخ شفاهی حوزه علمیه است.
وی با اشاره به ضرورت پرداختن به تاریخ شفاهی در حوزه علمیه گفت: دعوت به کارهای روشمند در حوزه را یک وظیفه می دانیم، به گونه ای که امکان ارائه به دیگر محافل داشته و فضای گفت و گو ایجاد کند.
استاد دانشگاه باقرالعلوم(ع) با بیان اینکه بیش از هر زمان دیگری نیازمند نقد شدن هستیم و بر این باوریم نقد فضای گفت و گو ایجاد می کند، تصریح کرد: همچنین خلأ گفت و گو بین حوزه و دانشگاه احساس می شود و باید بیش از پیش به این مهم بپردازیم.
وی خاطرنشان کرد: هدف از تالیف تاریخ شفاهی حوزه این بود که سازمان گسترده ای را تاسیس و با تدوین شیوه نامه ها به همت دانش‌آموختگان تاریخ آن را دنبال کنیم.
