به گزارش سرویس علمی فرهنگی خبرگزاری «حوزه»، حجت‌الاسلام والمسلمین محسن قرائتی در سلسله یادداشت‌های خود شیوه رفتاری شاگرد با استاد و بالعکس در سیره بزرگان را تبیین کرده است.

* وقتي هشام بن حکم يكي از شاگردان امام صادق علیه السلام برحضرت وارد مي‏شد او را در صدر مجلس مي‏نشاند و مي‏فرمود: «هَذَا نَاصِرُنَا بِقَلْبِهِ وَ لِسَانِهِ وَ يَدِهِ». إعلام‏الوري، ص 280.

* ميرزا جواد آقا ملكي تبريزي می گویند: شيخ انصاري (ره) نزد شاگرد خود مي ‏نشست و از او درخواست موعظه مي‏كرد؛ آقا نه تنها ناراحت نمی شدند، بلكه به آن طلبه جايزه هم می دادند.

*علامه حسن‏زاده آملي می گویند: برف سنگيني در تهران آمده بود، روز تعطيل رسمي بود. ترديد داشتم به درس‏هاي علامه شعراني بروم يا نه. بالاخره رفتم و عذرخواهي كردم. ايشان فرمودند: امروز گداها را در مسير ديدي؟. گفتم: چطور! اين روزها بازارشان گرم است.

فرمود: آنها كارشان را تعطيل نكردند، ما چرا تعطيل كنيم؟.

* مردي از 600 كيلومتري به ديدن شهيد رجايي آمد. به او گفتند: كارش زياد است؛ فرصت ندارد. ساعت ‏ها نشست تا اين‏كه شهید رجايي آمد. دست آقای رجايي را بوسيد و گفت: اين اداي ديني بود به معلّمي كه چيزها بسیای را به من آموخته بود و من فقط براي همين كار آمدم!.

* عيسي بن مريم (عليهما السّلام) به شاگردان خود گفت: از شما خواهشي دارم، گفتند: برآورده است. بلند شد و پاهاي شاگردان خود را شست و فرمود: إن أحق الناس بالخدمة العالِم.

* شهيد مطهّري (ره) وقتي نام اساتيد خود را مي‏بردند، با احترام و تعظيم بسيار زياد، تجليل مي‏كردند. مثلا به نام علامه كه مي‏رسيدند مي‏گفتند: روحي له الفداء.

* سيّد رضي (ره) گردآورنده نهج‏البلاغه، استاد اديبي از غير مذهب شیعه داشت. وقتي استاد از دنيا رفت، هر وقت سيّد رضي (ره) مي خواست از قبرستان استاد خود عبور كند از اسب پياده مي‏شد تا آخر قبرستان پياده مي‏رفت و بعد سوار مي‏شد. پرسيدند: علّت اين كار چيست؟. فرمود: معلّم من در اين قبرستان خوابيده است.

* صاحب جواهر، هنگام تدريس از نوشته‏ هاي شيخ انصاري (ره) استفاده مي‏كرد و شيخ انصاري (ره) با شاگردان خود در درس صاحب جواهر حاضر مي‏شد و هيچكدام از این کار ابايي نداشتند.

* حاج ملا هادي سبزواري به هنگام شنيدن نام شيخ انصاري (ره) از جا بلند مي‏شد و با تعبير: منه السّلام و اليه السّلام و عليه السّلام از او احترام مي‏كرد.

* آيت الله كوه‏كمره‏اي از مشاهير زمان خود، وقتي ديد شيخ انصاري به خاطر عدم شهرتش دو سه نفر شاگرد بيشتر ندارد، درسش را تعطيل كرد و خود و شاگردانش به پاي درس شيخ رفتند.

* خليل قزويني، بعد از مباحثات علمي با فيض كاشاني وقتي متوجّه اشتباه خود شد، بي‏درنگ جهت عذرخواهي از قزوين راهي كاشان شد. وقتي درب خانه فيض رسيد، گفت: يَا مُحْسِنُ قَدْ أَتَاكَ الْمُسِي‏ءُ و بلافاصله برگشت كه در اخلاصش خِللي وارد نشود.

منبع: از یادداشت های حجت الاسلام والمسلمین قرائتی