سرویس علمی فرهنگی خبرگزاری «حوزه»، چهارمین بخش از «زندگی به سبک امام خمینی» را تقدیم علاقه‌مندان می کند.
استفاده از فرصت ها
* در تركيه به تدوين و طراحي برخی موضوعات مي پردازند و مسائل روز مثل: امر به معروف، نماز جمعه، دفاع و ... را تدوين مي كنند.
* در اولين ساعات ورود به تركيه به یادگیری زبان تركي پرداخت.
* در تركيه از فرصت ها استفاده كرد. به ديدن مراكز حساس از جمله مزار چهل تن از شهداي عالم از اهل سنت، موزه و ... رفتند.
شهامت و قاطعيّت
* ساواك پيشنهاد كرد: انتقاد از دولت آزاد است، لكن نام شاه و اسرائيل را نبريد و جمله: اسلام در خطر است را نگویید. امام در سيزده خرداد، بيش از ده سطر در مورد اسرائيل سخن گفتند؛ بعد خطاب به شاه فرمود: اي بدبخت! بيچاره!، 45 سال از عمرت مي گذرد، كمي فكر كن.
* در سال 43 در مسجد اعظم فرمود: والله در عمرم نترسيدم، حتي دو مامور مقام بالا كه دو طرفم بودند، مي لرزيدند و من آن ها را دلداري دادم.
* بعد از پايان سخنراني در مدرسه فيضيه خواستند امام را از در مخصوص به صحن حرم روانه کنند؛ امام فرمود: من از بین مردم به فیضیه آمدم و از همان راه نیز برمي گردم.
* امام می فرمود: همين كه فهميدم مصطفي را گرفتهاند، هيچ ناراحت نشدم!.
* زماني كه برخی، كتب فلسفه را کتب ضالّه (گمراه کننده) ميدانستند با كمال شهامت فلسفه ميگفتند.
* همين كه ماموران شاه در فيضيه آن حادثه را رقم زدند، علاقه مندان امام به خاطر حفظ جان ایشان، درب منزل امام را بستند. امام ناراحت شده و فرمود: فرزندانم را در مدرسه كُتك بزنند و دربِ خانۀ من بسته!!!.
* شهيد آيت الله سعيدي به امام گفت: شما را تنها مي گذارند. فرمود: اگر جنّ و انس يك طرف باشند و من يك طرف، همين است كه مي گويم.
*در روزنامه ای به اسلام توهين شد، امام فرياد زد. روزنامه مزبور برای جبران در صفحه آخر با حروف ريز توبه كرد. امام فرمود: قبول نيست، بايد در صفحه اول و با كلمات درشت باشد. در ماجراي ديگر پيام مخفي را نپذيرفت و فرمود: بايد علناً در روزنامه اعلام كند.
* بعد از خارج شدن از زندان در منزل، جلسه ترحيمي براي شهداي 15 خرداد گرفتند. يكي از قاريان گفت: لطفاً شعار ندهيد. امام فرمود: اين قاري را از منزل من بيرون كنيد، مردم را شهيد كردند، مي گويد شعار ندهيد.
* آقاي رسولي به امام گفت: اگر از ما ناراضي هستيد، بفرماييد. امام فرمود: هر وقت تشخيص بدهم در اين خانه، وجود شما به ضرر اسلام است، عذر شما را ميخواهم.
* در عزاي مرحوم حكيم مجلس ختمي برگزار كردند. نماينده رئيس جمهور، استاندار كربلا و فرماندار نجف وارد شدند؛ همه به قصد احترام بلند شدند. اما خود امام كه صاحب مجلس بود، تكان نخوردند.
* امام اولين مرجعي بود كه در مقابل اسرائيل موضع شدیدی گرفتند؛ از فلسطيني ها دفاع كردند و توصيه كمك به چريك ها و همچنین اجازه دادن زكات به آن ها را دادند.
* پليس فرانسه ديد كه امام به تنهايي در خيابان هاي نوفل لوشاتو قدم مي زند. وحشت كرد.
ديانت
*خانم دبّاغ، روز جمعه در نوفل لوشاتو از امام خواستند با خبرنگاران مصاحبه كنند. امام فرمود: امروز جمعه و وقت مستحبات است.
دعا و عبادت
* از زمان جواني در مدرسه نماز شب را ترك نكرد.
* پانزده سال مرتب زيارت جامعه در نجف ميخواندند، جز شب هايي كه به كربلا ميرفتند يا بيمار مي شدند.
* تمام دعاهاي مستحب طول هفته را به طور مستمر ميخواندند. (كميل، ندبه، سمات ...)
* به آقاي مومن سفارش زيارت رجبيه را كردند: لا فَرْقَ بَيْنَكَ وَ بَيْنَهَا إِلا أَنَّهُمْ عِبَادُك. ..
* حتي شبي كه از پاريس به ايران مي آمدند در طبقه بالاي هواپيما نماز شب خواندند.
* در ماه رمضان روزي ده جزء قرآن مي خواندند.
* در تمام نمازها در قبل يا بعد از آن سلام و اظهار ارادت به سيدالشهداء علیه السلام داشتند.
* دكترها می گفتند: در زمان بیهوشی تنها کلمه ای که امام با شنیدن آن چشمانش را باز می کرد، کلمه «وقت نماز» است.
توجه به مسائل شرعي
* از نوجواني در مجلس غيبت، تهمت و دروغ نمي نشست.
* براي ورود به مسجد حاضر نشدند پا روي كفش ها گذاشته و داخل شوند.
* امام فرمود: اين فرش كه عكس حيوان دارد و سبب كراهت نماز است را برداريد.
* بارها فرمود: من راضي نيستم كسي در بيروني خانه من غيبت كند.
* امام در تهجد كسي را بيدار نميكرد و از چراغ مخصوصي استفاده ميكرد.
یادداشت های حجت الاسلام والمسلمین قرائتی
