به گزارش سرویس علمی فرهنگی خبرگزاری «حوزه»، استاد محسن قرائتی در ادامه سلسله مباحث تفسیری خود با موضوع تفسیر قطره ای به بیان آموزه های آیه صدم سوره بقره پرداخته است.

«أَ وَ كُلَّما عاهَدُوا عَهْداً نَبَذَهُ فَريقٌ مِنْهُمْ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لا يُؤْمِنُونَ» (بقره، 100)

ترجمه: آیا چنین نبود كه هر بار آن یهودیان، پیمانى بستند، جمعى از آنان آن را دور افكنده و مخالفت كردند؟ آرى بیشتر آنان ایمان نمى ‏آورند.

آیه در مقام تسلّىِ خاطرِ مؤمنان است كه از ایمان نیاوردن یهود، ناراحت نباشید، زیرا اینها همان قومى هستند كه به پیامبر خود نیز وفادار نبوده و هرگاه پیمانى با موسى بستند آن را شكستند و در لجاجت و بهانه ‏گیرى سابقه طولانى دارند.

یهودِ مدینه هنگام ورود پیامبر اسلام (ص) به آن شهر با آن حضرت پیمان بستند كه لااقل به دشمنانش كمك نكنند، ولى این پیمان را شكسته و در جنگ احزاب با مشركان مكّه علیه مسلمانان همكارى كردند.

امروزه نیز صهیونیست ‏ها در اسرائیل به هیچ یك از معاهدات و پیمان ‏هاى بین ‏المللى پایبند نبوده و اگر هم قراردادى را امضا كنند خیلى زود آن را نقض مى ‏كنند، زیرا قومى نژادپرست و امتیازطلب هستند.

از این آیه مى ‏آموزیم كه:

 پیمان شكنى، نشانه بى ‏ایمانى است.