علی رضا بیرانوند، خواننده سرودهای انقلابی در گفت‌و‌گو با خبرگزاری حوزه، درباره کار جدید خود گفت: اخیراً قطعه‌ای موسیقی با عنوان «قرار دلها» منتشر کرده‌ام که موضوع و محور آن مقام معظم رهبری است. این اثر اولین کاری است که به زبان فارسی و به طور ویژه و اختصاصی به رهبر معظم انقلاب پرداخته است. در این کار سعی شده در بحث شعر و موسیقی از بهترین کیفیت بهره برده شود، چون موضوع به اندازه‌ای عظیم و بزرگ است که نمی‌توان کاری ساده در این زمینه انجام داد.

وی افزود: وقتی می‌گویم این اولین کاری است که با محوریت مقام معظم رهبری ساخته شده، اتفاق خوبی نیست که بخواهم به عنوان امتیاز از آن نام ببرم، بلکه یک عمل مذموم است، چون باید از جامعه هنری سوال کرد چرا با وجود گذشت 4 دهه از پیروزی انقلاب اسلامی ما تا به این اندازه در این زمینه کم کار هستیم؟ البته کم کاری صورت گرفته تنها درباره مقام معظم رهبری نیست، بلکه درباره حضرت امام (ره) و شهدا نیز چنین کم کاری صورت گرفته است.

این خواننده ادامه داد: اگر دلیل کم کاری صورت گرفته را از من بپرسید، باید بگویم دلیلش را باید در فضای موجود حاکم بر هنر و مطبوعات جستجو کرد که سبب شده، چنین کارهایی به ندرت تولید شود. برای مثال اگر خواننده بخواهد در حوزه انقلاب یا شخصیت‌های انقلابی سرود بخواند با انگ دولتی بودن مواجه می‌شود و به نوعی از سوی مطبوعات روشنفکر‌نما به حاشیه رانده می‌شوند، برای همین در ادامه راه ممکن است آن هنرمند دیگر نتواند به شکلی راحت اثر مورد نظر خود را روانه بازار کند.

وی در  تکمیل توضیح فوق اظهار کرد: برخی توجیهات برای این کم کاری وجود دارد که به نظرم تنها بهانه‌ای برای شانه خالی کردن از مسئولیت است، آن هم این‌که بزرگان ما خود راضی به چنین تعریف‌هایی نیستند. این گفته در ظاهر درست است، اما ما هنرمندان نیز در ظاهر مسئولیت‌هایی داریم که باید به آن عمل کنیم.

این خواننده در بخش دیگری از سخنان خود تاکید کرد: برخی هجمه‌ها در حوزه کارهای انقلاب وجود دارد مبنی بر این‌که کسانی که در این حوزه کار می‌کنند از سوی دستگاه‌های دلتی کمک می‌شوند، البته من نمی‌خواهم منکر حمایت مالی برخی سازمانها از کارهای ارزشی شوم، اما اگر هنرمندی بخواهد مسائل مالی را مد نظر داشته باشد، بهتر است تمرکز خود را به روی کارهای ارزشی نگذارد، چون کارهای بازاری درآمد مالی بیشتری دارند، برای همین انگیزه‌های مادی در تولید چنین کارهایی عموماً کمترین میزان را دارا است.

وی در پاسخ به این سوال که به عنوان یک هنرمند چرا به کار کردن در حوزه شهدا و شخصیت‌های انقلابی علاقند است، گفت: من درباره سردار سلیمانی و شهید حججی نیز دو کار روانه بازار کرده‌ام. برای این اتفاق نیز دو دلیل دارم. ابتدا این‌که می‌خواهم جوانان این مرز و بوم با زبان هنر بیشتر با قهرمانان خود آشنا شوند. همچین ادای دینی به قهرمانان این سرزمنین داشته باشم.

بیرانوند درباره علاقه مردم به چنین کارهایی نیز توضیح داد: برخی تبلیغات نادرست وجود دارد، مبنی بر این‌که کارهایی با محوریت شخصیت‌های دینی و انقلابی با استقبال مردم مواجه نمی‌شود. من به شدت با این نظر مخالف هستم، چون بارها دیده‌ام که چگونه قشر عظیمی از مردم و به ویژه جوانان از کارهایی ارزشی حمایت کرده‌اند، تنها کافیست که تبلیغ صحیح پیرامون کارهای تولیدی انجام شود. برای مثال از یکی از سرودهای  معرف نام می‌برم. «خمینی امام» عنوان کاری بود که توانست در دوران انقلاب اتفاقات خوبی را در جامعه رقم زند، زیرا کاری که خلق شده بود از باور و ایمان سازنده اش نشئت گرفته بود.

وی در پاسخ به پرسشی دیگر مبنی بر این‌که برای تبلیغ ارزش‌های دینی می‌توان از سبک غربی نیز در موسیقی بهره برد؟ اظهار کرد: نباید کتمان کنیم که اکثر سازهایی که در موسیقی پاپ استفاده می‌شوند غربی هستند و تنها موسیقی سنتی از سازهای ایرانی سود برده‌اند، اما وجود ابزار آلات غربی دلیل بر این امر نیست که ما سبک‌های غربی را بخواهیم رواج دهیم. برای درک بهتر مثال می زنم. اگر قرار است موضوعی دینی تبلیغ شود باید مسیر مورد نظر نیز با کار همخوان باشد.

بیرانوند در بخش پایانی سخنان خود تاکید کرد: موضوعی را دوست دارم در این گفت‌وگو مطرح کنم. آنهم این‌که امکان کنسرت گذاشتن کارهای انقلابی در بسیار از سالن‌ها دشوار است، چون صاحبان آن می‌خواهند که درآمد مالی مناسب از اجاره سالن خود به دست آورند. برای همین توصیه می‌کنم که نهادها و بخش‌های دولتی با در اختیار گذاشتن سالن‌های خود به هنرمندانی که کارهای ارزش‌های تولید می‌کنند، امکان رشد موسیقی دینی را در جامعه ما فراهم آورند.