حجت الاسلام والمسلمین سید عبدالهادی علم الهدی، تولیت و موسس مدرسه علمیه آیت الله علم الهدی(ره) تهران درگفت وگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در تهران، ضمن تسلیت سالروز شهادت حضرت جوادالائمه(علیه‌السلام)، به مقام عصمت ائمه(علیهم‌السلام) اشاره کرد، و اظهار داشت: معصوم کسی است که به خواست و اراده خداوند متعال از هرگونه آلودگیِ گناه و پلیدی به دور بوده و از کارهای زشت و ناپسند امتناع می‌کند و از کوچک ترین اشتباه، خطا و فراموشی به دور است.

وی ادامه داد: البته چنین حالتی، نه از روی جبر و بی اختیاری، بلکه توأم با امکان و اختیار توانمندی در انجام گناه و اشتباه است. و آنچه باعث می‌شود که اختیار نسبت به انجام اشتباهات، هرگز به ارتکاب خطا و گناهان منجر نشود، وجود عواملی چون «علم حقیقی معصوم به واقعیت امور بد و نیک»، «آگاهی کامل امام نسبت به عاقبت گناهان» و «تأیید و توفیق ویژه او از سوی خداوند» می‌باشد.

حجت‌الاسلام والمسلمین علم الهدی افزود: ما بايد امامان معصوم(علیهم‌السلام) را بيش از اين بشناسيم و مطالعاتمان را عمق ببخشيم، زیرا وقتی تحقيق می‌کنيم و به وجود مقدس امام(ع) معرفت پیدا می‌کنیم، در مي‌يابيم امام که معصوم است، عصمت او ناشي از آن است که تقواي او در حد اعلاست، و چون باطن گناه را مي بيند، هرگز به فکر گناه نمی‌افتد، چه برسد به خود گناه. زیرا او کاملاً به حقیقت گناه آگاه است و مي‌داند گناه همانند سم است که آدمي را از پاي در مي‌آورد و کدامين عاقل با اختيار سم محلک مي‌خورد؟!

استاد حوزه علمیه تهران با بیان اینکه امام جواد(علیه‌السلام) در سن کودکی به مقام امامت رسید، عنوان داشت: شیعه امامت را یک موهبت الهی می داند، و معتقد است خداوند متعال هر کسی را که شایسته این مقام بداند، به منصب پیشوایی امت برمی‌گزیند، حتی اگر در سنین کودکی باشد.

حجت‌الاسلام والمسلمین علم‌الهدی با بیان اینکه امام جواد(ع) در همان لحظه تولد مقام عصمت و امامت را دارا بود، تصریح کرد: در میان انسان‌ها ملاک کمال و رشد افراد رسیدن به سن و بلوغ شرعی است، ولی در بینش وحی و قرآن فردی مثل حضرت عیسی(ع) و یا حضرت مهدی(عج) می‌تواند در سن کودکی، فضائل و کمالات و شرایط رهبری جامعه را دارا باشد و امتیازات ویژه‌ای را که لازمه رهبری است در او موجود باشد، و خداوند سبحان موهبت رسالت و امامت را به او عنایت کند و اطاعت از وی را بر مردم واجب و لازم گرداند.

وی افزود: باید به این نکته توجه داشته باشیم که همانا خداوند متعال می‌خواهد از این طریق به مخلوقاتش بفهماند که مقام امامت، که تداوم راه نبوت است، همانند مناصب معمولی نیست که با زمینه‌ها و شرایط عادی انجام پذیرد، بلکه مقام معنوی نبوت و امامت مافوق این مناصب بوده و زمینه‌ها و شرایط ویژه‌ای می طلبد، که خدا به هر کس که بخواهد عطا می‌کند.

42/313