به گزارش خبرگزاری «حوزه»، شماره جدید نشریه «قبسات» 8 مقاله را ارائه می دهد.
«فقهِ هنر در دو نگاه جامع و تعیّنات موردی»، عنوان مقاله ای است که به قلم آیت الله ابو القاسم علیدوست در شماره جدید قبسات نگاشته شده است. در چکیده این نوشتار می خوانیم: مسئلۀ هنر از پدیده های مهم در زندگی بشر است که احکام آن باید در دانش فقه به صورت منضبط استنباط شود. در فقه به دو صورت می توان موضوع هنر را به تصویر کشید: گاه با نگاهی جامع و فارغ از تعینات هنری و گاه با نگاه و تمرکز بر موارد خاص.
در نگاه جامع، آنچه مهم است، استخراج اصل اولی این پدیده است. بر اساس اَسناد شرعی، حکم اولی آن استحباب است؛ پس از تحلیل و بررسی آن دسته از مصادیق هنر که در فقه مورد اشکال واقع شده، روشن می شود جهت اشکال، عناوینی غیر از عنوان هنر است و این عناوین گاه با هنر مقارن و گاه مفارق با آن است.
عناوین دیگر مقالات عبارتند از: «ماهیت هنر و نسبت و مناسبات آن با فطرت و دین»، حجت الاسلام والمسلمین علی اکبر رشاد، «پیکره بندی موضوعات، عناوین و حوزه های معرفتی هنر»، حسن بلخاری قهی، «زیبایی شناسی و هنر در افلاطون»، ابو الحسن غفاری، «در سنت اسلامی، اصالت با زیبایی‌شناسی است یا فلسفۀ هنر؟»، سید محمد حسین نواب، «حکمت زیبایی بر اساس فلسفة صدرایی، محمد مهدی حکمت مهر، «در بارگاه خیال و کارگاه زبان»، محمد فرهمند.
«روش شناسی هنر اسلامی»، اثر سید رضی موسوی، عنوان دیگر از مقالات ارائه شده در این نشریه می باشد. در چکیده این مقاله آمده است: نیاز به روش شناسی در عرصۀ علوم اسلامی ـ از جمله هنر اسلامی ـ امری ناگزیر است که داوری و قضاوت دربارۀ چیستی هنر اسلامی و پرسش های نظری دربارۀ آن را ممکن می کند. اندیشمندان در این عرصه به روش های گوناگونی توجه کرده و هر یک بر اساس روشی خاص به این مقوله نگریسته اند؛ به طوری که استفاده از روش های فراوان، نتایج متفاوتی را به همراه داشته و بعضی تعارض ها و اختلافات در داوری چیستی هنر اسلامی مبتنی بر این مسئلۀ مهم بوده است.
از جمله این روش ها در عرصۀ هنر اسلامی که اندیشمندان، از آن بهره برده اند دو روش پدیدارشناسی و تاریخی نگری است. پدیدارشناسی روش شناختی تحت تأثیر فلسفۀ هوسرل از راهکارهای مهم در شناخت هنر اسلامی است که در دهه های اخیر مورد استفادۀ هنرشناسان و دین پژوهان خاورشناس قرار گرفته است. این روش در کنار تاریخی نگری، به ترتیب بهره مند از دو جریان فلسفی، پدیدارشناسی هوسرل و فلسفۀ تاریخ هگل هستند. هر یک از این روش ها، به زوایا و جنبه های خاصی از چیستی هنر اسلامی اشاره دارند و از نقاط ضعف و قوت نسبت به یکدیگر برخوردارند.
در این مقاله افزون بر بررسی امکان شناخت هنر اسلامی از این دو منظر، به کاربرد، اهمیت و برتری شیوۀ پدیدارشناسی بر تاریخی نگری پرداخته شده است.
فصلنامه علمی- پژوهشی «قبسات» در حوزه فلسفه دین و کلام جدید به صاحب امتیازی: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی و مدیر مسئولی: حجت الاسلام والمسلمین علی اکبر رشاد منتشر می شود.
علاقه مندان جهت اطلاع بیشتر به پایگاه اطلاع رسانی: http://qabasat.iict.ac.ir مراجعه نمایند.
