به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری «حوزه»، نویسنده فعال حقوق بشر و مدافع حقوق زنان در پایگاه هافینگتن پست آمریکا نوشت:

حکومت بحرین به اسرافکاری و ریخت و پاش شهرت دارد و به سرمایه گذاری هایی افتخار می کنند که قیمت آن در زمینه های گردشگری و ورزش و بانکداری به میلیون ها دلار می رسد و از برگزاری مسابقات فورمول یک و پذیرایی از مشاهیری همچون کیم کارداشیان خجالت نمی کشد.

اما مساله ای که جای آن در صدر تیترهای روزنامه های جهان خالی است، جنبش اجتماعی مسالمت آمیز و انقلابی مردم و گونه های مبتکرانه اعتراض مردم به نظام بحرین و نقض حقوق بشر توسط این نظام است. از چند دهه پیش و به ویژه از آغاز انقلاب مردم بحرین در سال 2011 مردم بحرین همواره خواستار برقراری دموکراسی و رسیدن به حقوق اساسی خود بوده اند، اما تنها نتیجه این مطالبه آنها زندانی شدن هزاران نفر از انقلابیون و شکنجه و حتی کشته شدن برخی از آنها می باشد و هنوز هم تعداد زیادی از انقلابیون فقط به خاطر دفاع از دموکراسی و حقوق اساسی خود در زندان به سر می برند و این دو مساله یعنی دموکراسی و حقوق بشر دو مساله ای است که غرب به شدت در زمینه نظری از آن دفاع می کند، اما در زمینه عملی دفاع چندانی از آن نمی کند به ویژه در محدوده خارج از مرزهای غرب. از سوی دیگر آمریکا و انگلیس و تعدادی از کشورهای اروپا هم از بزرگ ترین حامیان تسلیحاتی بحرین به شمار می روند.

اما باید توجه داشت که زنان حامی دموکراسی در غرب تنها حامیان انقلاب بحرین نیستند. در ژانویه 2016 هیئت زنان سازمان ملل متحد پولی را از خاندان حاکم بحرین دریافت کرد تا در برابر آن پنجمین دوره اعطای جایزه شاهزاده سبیکه ینت ابراهیم( همسر پادشاه بحرین) را در این کشور برگزار کنند. جایزه ای که قرار است به سازمان ها و مؤسسات برای احترام آنها به زنان و تلاش آنها برای توانمند سازی زنان در جامعه به آنها اعطا شود و این در حالی بود که بحرین همچنان به سیاست حمله به زنان مدافع حقوق بشر ادامه می داد، زنانی که در خط مقدم درگیری و مطالبه عدالت و حقوق اساسی خود بودند.

همان طور که برای هر متخصص در سازمان های غیر انتفاعی در جهان مرسوم است، فرصت سفر به دور دنیا و هم صحبتی با همکاران خود در بحرین را پیدا کردم که اکثر آنها زنانی بودند که در فعالیت خود با پستی و بلندی های زیادی روبرو هستند و برای خیلی ها هنوز هم عجیب است که چرا زنان خلیج فارس در مقدمه انقلابی علیه نامشروع ترین نظام جهان قرار دارند و این در حالی است که استعمار و مستشرقان همواره تلاش کره اند زنان خلیج فارس را زنانی توسری خور نشان بدهند.

یکی از زنان مدافع حقوق بشر در بحرین خانم غاده جمشیر است که از ماه آگست امسال در زندان به سر می برد. وی به خاطر نوشتن مطالبی در مورد وجود فساد در یکی از بیمارستان های بحرین زندانی شده و تا امروز هنوز آزاد نشده است.

به جز غاده جمشیر تمام مدافعان حقوق بشر در بحرین با زندان و تبعید مواجه هستند و به تازگی این افراد کارهای خود را هم از دست می دهند و ممنوع السفر می شوند و چنان رفتاری با آنها انجام می شود که در منازل خود نیز نگران و هراسان هستند و تا کنون حدود 20 نفر از مدافعان حقوق بشر ممنوع الخروج شده اند که تعداد قابل توجهی از آنها زنان مدافع حقوق بشر هستند.

البته تلاش نظام بحرین برای ترساندن زنان امر جدیدی نیست و از زمان انقلاب 2011 تا کنون زنان بحرینی انقلابی و فعال در زمینه اینترنت و فضای مجازی و شبکه های اجتماعی با این تهدیدها روبرو بوده اند اما این زنان به رسوا کردن نقض حقوق بشر در خیابان های بحرین پرداختند و از جامعه بین الملل خواستند برای حمایت از حقوق و آزادی های آنها کاری بکند و همین فعالیت ها بود که توانست توجه جهان را به تظاهرات مردمی بحرین و مطالبات آنها جلب کند و در این هنگام بود که نظام بحرین تلاش کرد با بازداشت و زندانی کردن این زنان صدای آنها را خاموش سازد به گونه ای که مرکز حقوق بشر بحرین از سال 2011 تا کنون حدود 300 مورد بازداشت زنان را ثبت کرده که در میان آنها زنان مدافع حقوق بشر و معلم و شاعر و دانشجو به چشم می خورند.