به گزارش خبرگزاری «حوزه»، از آن زمان که ام ابیها(س) به نقل 75 روز یا 95 روز در اوج مظلومیت و غربت به شهادت رسید تا به امروز، دل هر شیعه و محبی در سوگ این مصیبت عظما خون بوده و هست و در این میان علما و مراجع تقلید به عنوان پاسداران حریم دیانت و فقاهت طلایه دار این سوگواری بوده اند.

فرارسیدن ایام فاطمیه ، فرصتی ارزشمند است که جایگاه و منزلت حضرت صدیقه کبری(س) و چرایی اهمیت و ضرورت عزاداری فاطمیه از منظر این بزرگان را با هم مروری کنیم که بی شک این مرور و یادآوری در تقویت باورهایی دینی و مذهبی مان بسیار موثر و مفید است:

مرحوم آیت‌الله العظمی محمد رضا گلپایگانی

این مرجع بزرگ تقلید در زمان حیات نورانی خویش اهتمام ویژه ای به مراسم فاطمیه داشت، ایشان جمله معروفی دارند، آن جا که ضمن تاکید فراوان بر عزاداری ایام شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) ، اقامه عزای فاطمیه را حتی بر عزاداری سید الشهدا(ع) مرجح دانسته و بیان داشتند: «گریه بر سیدالشهدأ (ع) تولّی است اما گریستن در عزای حضرت زهرا (س) هم تولّی و هم تبرّی است».

مرحوم آیت الله العظمی میرزا جواد تبریزی

بی شک یکی از مراجع بزگواری که محبت زائد الوصفش به سیده زنان عالم ،حضرت زهرا (س) شهره عام و خاص بود و حقیقتاً نیز نقشی موثر در احیای عزا فاطمیه داشت، مرحوم آیت الله العظمی میرزا جواد تبریزی بود.

فرزند این بزرگمرد علم و اخلاق در خصوص میزان علاقه ایشان به فاطمیه می گوید: «مرحوم میرزا با جمعی از فضلا و طلاب و مومنین در روز سوم جمادی الثانی، یعنی روز شهادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها در فصل گرما که هوا بسیار سوزاننده بود، با پای برهنه به سوی حرم حضرت معصومه (س) حرکت می کردند این در حالی بود که حتی یک گام بر روی آسفالت و با پای برهنه قدم زدن مشکل بود، به طوری که من خود با آن که جوان بودم طاقت نداشتم قدمی بردارم... روزی به مرحوم والد رو کردم و گفتم آقا گرما شدید است و شما اگر اذیت می شوید کفش بپوشید. ایشان همان طور که به سینه می زد و گریه می کرد، فرمودند: فرزندم بگذار پاهایم بسوزد. برای مصیبت فاطمه زهرا (س) هر کاری بکنم کم است. مگر این دخت رسول خدا (ص) چه گناهی داشت که این همه ظلم در حق مرتکب شدند. پسرم مگر مصیبت حضرت کم بود؟ ما هر کاری در مصیبت بی بی دو عالم کنیم کم کرده ایم».

ایشان همچنین می افزاید: «مرحوم میرزا از شدت سوزش پایشان سرخ شده بود. وقتی به خانه برگشتیم، کف پای ایشان بر اثر شدت گرمای سوزان آسیب دیده بود و لکن ایشان اشک می ریخت و می فرمود: این برای مصیبت حضرت فاطمه زهرا (س) کم است. گریه بر مصائب اهل بیت(ع) کلید نجات هر انسانی است. علمای بزرگ هرگاه یادی از مصائب اهل بیت(ع) می شود همانند کودکی در فراق مادر زار زار گریه می کنند».

مرحوم آیت الله العظمی بهجت

فرزند آن عالم و مرجع بزرگوار می گوید: مرحوم آقا می‌فرمود: «خدا می‌داند خطبه حضرت زهرا چقدر مطلب دارد»! بعد می‌فرمودند: «این زن با آن مقامات، با آن کمالات، این همه مظلوم واقع می‌شود».

حاج آقا اینها را نقل می‌کرد و گاهی اشک در چشمانش جمع می‌شد. می‌گفت یکی از معجزات و یکی از کرامات حضرت زهرا(س) وصیت ایشان است. آن خطبه‌اش، مقامات علمی او را نشان می‌دهد. این خطبه آن‌قدر عظیم است که طعنه می‌زند به بهترین خطبه‌های عرب؛ به خطبه امیرالمؤمنین؛ به خطبه ولایت؛ این قدر قوی است.

ایشان همچنین ادامه می دادند: در آن وصیتش [که شبانه دفن شود] چه کارها کرد؟! با آن وصیت ثابت کرد که حق با اوست. حقانیت خودش را با وصیت ثابت کرد. این خیلی کار [بزرگی] است. کار انبیا است؛ کار معمولی نیست.

حضرت آیت‌الله بهجت به توسل به حضرت زهرا علیهاالسلام تأکید کرده و می فرمود: «هرکسی که گرفتار است و مشکل دارد، چاره‌اش این است که متوسل شود به زهرای مرضیه(س)»

مرحوم آیت الله العظمی فاضل لنکرانی

یکی دیگر از بزرگان عالم مرجعیت که می بایست ایشان را از جمله سرآمدان احیای فاطمیه توصیف کرد، مرحوم آیت الله العظمی محمد فاضل لنکرانی است.

شخصیتی که لازمه مقابله با استکبار جهانی از سوی شیعیان و مسلمین را تاسی به سیره نورانی اهل بیت(ع) به ویژه حضرت فاطمه(س) می دانست و می فرمود: «دشمنان تا زمانی که مردم این مملکت مسلمان هستند و نسبت به عقاید مذهبی خودشان پایبندند و برای جنبه های دینی خودشان شخصیت هایی مثال حضرت زهرا(س) دارند، با این مملکت نمی توانند بجنگند، هیچ نقشه ای را نمی توانند پیاده کنند، و لو اینکه عوامل زیادی در این مملکت دارند، لکن این عقاید محکم مردم نسبت به مسائل اعتقادی، مانع از این است که استکبار بتواند نقشه ای را در اینجا پیاده کند...راهی که الان استکبار  جهانی مشغول پیمودن آن است کوچک کردن شخصیت های مذهبی از نظر ما مسلمان هاست و در رأس همه ی آنها حضرت زهرا علیها السلام است.»

ایشان همچنین ادامه می دادند: «از این رو باید روز سوم جمادی الثانیة که هم از نظر روایت در وفات حضرت زهرا علیها السلام اصح است و هم از نظر مسؤلین این روز تعطیل شده که کار بسیار خوبی بوده و هم بازار قاعدتاً تعطیل است، به چند تا مجلس اکتفا نکنیم... باید یک عاشورای دومی به پا کنیم، یعنی مردم در کوچه و خیابان ها بریزند و به صورت دسته جات برای شهادت آن مظلومه، مرثیه سرایی کنند که این کار بیرون ریختن و سر وسینه زدن است، پیشتوانه ی بسیار بزرگی است برای حفظ شخصیت های ما ... ما باید با سر و صدا به هدف برسیم و حضرت زهرا علیها السلام را به جهان معرفی کنیم.»