به گزارش خبرنگار خبرگزاری«حوزه» در یزد، به همت معاون پژوهش مدرسه علمیه حضرت زینب کبری(س) شهر یزد صبح امروز، نشست پژوهشی با موضوع تبیین ارزش اشک بر اباعبدالله الحسین(ع) از نگاه شهید غلامعلی رجبی در جمع کادر و اساتید با رعایت کامل پروتکل های بهداشتی برگزار شد و خانم موسوی معاون پژوهش مدرسه ضمن تسلیت ایام سوگواری محرم به تبیین ارزش اشک بر اباعبدالله الحسین(ع) از نگاه شهید غلامعلی رجبی پرداخت.

وی در ابتدای نشست با اشاره به زندگینامه شهید رجبی اظهار داشت: شهید غلامعلی جندقی معروف به رجبی در سال ۱۳۳۳ در تهران در یک  خانواده مذهبی به دنیا آمد، پدرش که از اساتید برجسته اخلاق و عرفان زمان خود بود، اهتمام ویژه ای در تربیت فرزندان خود ورزید.

آغاز مداحی از سنین نوجوانی

معاون پژوهش مدرسه علمیه زینب کبری(س) افزود: شهید غلامعلی بنابر راهنمایی ها و تربیت پدر بزرگوارش مداحی اهل بیت(ع) را از همان سنین نوجوانی آغاز نمود و به دلیل آشنایی با معارف قرآنی و اسلامی، استعداد در حفظ شعر و سوز صدایش، توانست در این عرصه سریع رشد نماید تا بدانجا که از سبک ها و اشعار وی مداحان برجسته بسیاری استفاده می نمودند و شعر معروف مداحی این شهید «قربون کبوترای حرمت، قربون این همه لطف و کرمت» است.

خانم موسوی ادامه داد: تربیت نسل جوان در محیط مسجد و مدرسه، شهید غلامعلی رجبی را از حضور در جبهه های حق علیه باطل باز نداشت و سرانجام در سال ۱۳۶۷در سن سی و چهار سالگی در عملیات مرصاد توسط گروهک منافقین به شهادت رسید.

وی با اشاره به وصیت نامه شهید غلامعلی رجبی تصریح کرد: آنچه که در وصیت نامه شهدا مشهود و قابل تأمل است، ارادت خاص و ویژه به حضرت امام حسین(ع)  است، که در وصیت نامه شهید رجبی نیز این محبت و ارادت به وضوح دیده می‌شود.

معاون پژوهش مدرسه علمیه حضرت زینب کبری(س) یزد گفت: در بخشی از وصیت نامه شهید آمده است «بهترین هدیه برای من اشک چشم برای حسین(ع) است، اگر گاهی در هیئت ها یک قطره از اشک برای ارباب را به من هدیه کنید از همه چیز برایم بالاتر است، آنقدر که این یک قطره را به تمام بهشت نمی‌فروشم».

خانم موسوی تصریح کرد: شهید رجبی آرزوی بازگشت به دنیا را به خاطر شرکت در روضه سیدالشهداء(ع) بیان می‌کند و در وصیت نامه خود چنین اظهار می‌دارد: «وصیت می‌کنم که همه آشنایان، دوستان، پدر و مادر، برادرانم و خواهرانم همگی را شفاعت خواهم کرد، مرا در هیئت فراموش نکنید».

شهید غلامعلی رجبی در بخش دیگر وصیت نامه خود نوشته است: در مجالس مختلف فقط و فقط روضه حضرت اباعبدالله(ع) خوانده شود، روضه برای امام حسین(ع) عمری است مورد علاقه و عشق من بوده و من با روضه و محبت اهل بیت و مجالس و هیئت‌ها مأنوس بوده‌ام و اگر به من اجازه داده شود به دنیا رجوع کنم و با روحم به شما سر بزنم فقط دوست دارم در هیئت‌ها و روضه‌ها شرکت کنم» مرا فراموش نکنید مخصوصاً محرم، شب‌ها و صبح‌ها از اربابم می‌خواهم اجازه دهد من به هیئت بیایم و شما را هم سفارش می‌کنم به عزاداری‌ها که بلا را دفع می‌کند و اشک بر حسین(ع) کلید پیروزی است.

انتهای پیام/۳۱۳/۴۷