به گزارش خبرگزاری «حوزه»، حضرت آیت الله سبحانی، ظهر امروز درجلسه تفسیر سوره مبارکه مومنون که در مسجد مدرسه علمیه حجتیه قم  برگزار شد، گفتند: خداوند به حضرت نوح بیان کردند که حالا که از من درخواستی علیه مردم خود انجام دادی، به تو امر کردیم که کشتی را در سرزمین خشکی که اطراف آن دریا نیست بساز.

ایشان افزودند: حضرت نوح نیز در بیابانی که صدها کیلومتر اطراف آن را خشکی تشکیل می داد، کشتی را تحت نظر خداوند ساختند؛ نظیر این آیه در خصوص حضرت موسی نیز بیان شده که به ایشان فرمودند ما مقدر کردیم که تحت نظر ما رشد کنی.

حضرت آیت الله سبحانی بیان کردند: اگر انبیای الهی نیز به علم صنعت آگاه هستند به یاری خداوند است و خداوند نیز علم ساخت کشتی را به او داد؛ حضرت نوح 950 سال رنج کشیده و خداوند قلب او را در این سالها روشن ساخته است.

ایشان گفتند: سپس به حضرت وحی شد زمانی که کشتی ساخته شد، نشانه نزول عذاب این است که از تنور، آب بیرون می آید؛ البته برخی مفسران بیان می کنند بیرون آمدن آب از تنور، یک ضرب المثل برای بیان شدت یک اتفاق عجیب بوده و آنچه در قرآن بیان شده به معنی همین ضرب المثل است.

این مرجع تقلید خاطرنشان کردند: سپس خداوند به حضرت نوح بیان کردند از هر نوع موجودی یک زوج را به کشتی بیآور تا از این عذاب در امان بمانند؛ سپس فرمودند خانواده ات را نیز نجات بده؛ مساله نجات سایر مومنین در این آیه بیان نشده است.

ایشان گفتند: در سوره هود، موضوع مومنین و حضور آنها در این کشتی مورد بحث قرآن کریم قرار گرفته؛ در این سوره به مساله حضور مومنین دین خدا در این کشتی اشاره شده که 82 نفر را شامل می شود.

این مرجع تقلید خاطرنشان کردند: وقتی حضرت نوح با این عذاب عظیم مواجه شد و دید مردم چگونه در حال مرگ هستند، به حال آنها ترحم کرد، لذا از خداوند نیز درخواستی کرد، ولی خداوند فرمود عذاب آنها قطعی شده است.

معطم له افزودند : پس از این که باران تمام شد، آب ها فروکشید و کشتی به زمین نشست؛ حضرت نوح در ضمن شکر الهی که از خدا آموخته بود ، درخواست کرد منزلی مبارک برای زندگی به آن حضرت عرضه کند.

ایشان گفتند: در داستان حضرت نوح، آیاتی است که علائم قدرت الهی بیان شده؛ قدرت ذاتی خدا و تنبیه گناهکاران از دیگر مباحثی است که در این آیات بیان شده است.

این مرجع تقلید خاطرنشان کرد: حضرت خدیجه با آن ثروت عظیم به خاطر اسلام و پیامبر اکرم(ص) سه سال در سخت ترین شرایط در شعب ابی طالب و با یک خرما زندگی کردند و پس ازاین که حصر شکسته شد و حضرت ابوطالب و حضرت خدیجه بیرون آمدند، به خاطر ضعفی که از این سال ها به آنها دچار شده بود، رحلت کردند.

حضرت آیت الله سبحانی در پایان گفتند: این دو مصیبت به قدری برای پیامبر اکرم(ص) گران آمد که آن سال را عام الحزن نامگذاری کردند؛ حضرت خدیجه از بزرگترین زنان عالم خلقت است که حضرت زهرا(س) در دامان پرمهر و نورانی ایشان به دنیا آمدند.